Zdaniem ekonomistów kontynuacja rządów Erdoğana będzie miała bardzo poważne konsekwencje polityczne i gospodarcze.

Havva Gümüşkaya z gazety Birgün skupiła się na politycznych i ekonomicznych konsekwencjach kontynuacji rządów Erdogana wraz z ekonomistami.

Ogólny konsensus ocen jest taki, że konsekwencje będą poważniejsze, zarówno polityczne, jak i gospodarcze.

Przytłaczające oczekiwanie jest takie, że kryzys walutowy będzie nieunikniony.

Nie można zablokować korzenia strukturalnego

Profesor z Uniwersytetu w Ankarze. Dr. Według Serdala Bahçe problemy tożsamości, stabilności i zarządzania zapobiegają problemom strukturalnym tureckiego kapitalizmu oraz załamaniu społecznemu i gospodarczemu spowodowanemu przez te problemy.

Przywołując w tym momencie trend historyczny, Pahe powiedział: „Pozwólcie, że zwrócę tutaj uwagę na trend historyczny. Nawet demokracja kapitalistyczna została założona przez klasę robotniczą. Dziś klasa robotnicza jest moralnie i fizycznie oblegana i schwytana. Rozwój sytuacji pokazuje, że jest to źródło problemów, których doświadczamy; Im bardziej klasa robotnicza się wycofuje, tym bardziej poddajemy się reakcji.

Sygnały nie są nowe

Zauważając, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy w gospodarce nie pojawiły się negatywy, Bahçe używa następujących wyrażeń: „Od deficytu budżetowego do salda MB, od wskaźników ryzyka do deficytu na rachunku obrotów bieżących, od dynamiki inflacji do wskaźników podaży, wszystkie wskaźniki malują bardzo negatywny obraz obraz, z wyjątkiem zysków firmy. Chociaż kapitalizm turecki zbyt długo odkładał dynamikę kryzysu w poczuciu rychłego upadku, ma tendencję do przekształcania się w kryzys strukturalny. Przez długi czas była to zorientowana na zagranicę struktura zakodowana rytmem i wydajnością globalnego kapitalizmu, która mogła przetrwać tylko poprzez eksploatację większej liczby pracowników, zasobów publicznych i naturalnych. Chociaż ten system w jakiś sposób uratował dzień, z drugiej strony opóźnił to, co oczywiste. Rzeczywiście, nagłe zawalenie się można częściowo odroczyć, ale nie ma narzędzi, które mogłyby zapobiec zawaleniu się konstrukcji.

Nie da się tego zatrzymać na krótką metę

Bahçe, „Ogólny kryzys finansowy, kryzys bankowy, kryzys finansowy, kryzys wywołany szokiem kursowym; Krótko mówiąc, może to być każdy z nich.

„Turecki kapitalizm jest strukturą, która utraciła swoją autonomię” – powiedział Bahe, dodając, że Turcja całkowicie poddała się tendencjom ekspansji lub kurczenia się globalnego kapitalizmu. Jego główne ośrodki. Jeśli potraktujemy światowy kryzys jako nagle pojawiający się na morzu wir, Turcja nie jest statkiem, który może temu wirowi uciec.

Zauważając, że proces inflacyjny przerósł czynniki, które go stworzyły, dziś właściciele kapitału i własności wykorzystują proces inflacyjny jako środek transferu wartości od pracowników i pracowników. Według Bahçe kapitał chce przezwyciężyć kryzys strukturalny poprzez nadmierną eksploatację zasobów publicznych, siły roboczej i zasobów naturalnych.

Odnotowując ponowne pojawienie się potwora inflacji, Pahey powiedział: „Kiedyś inflacja była przedstawiana w nagłówkach gazet jako pół smok z Komodo, pół smok. Tak więc problem wynikający z systemu społeczno-ekonomicznego jest przedstawiany jako zło z zewnątrz systemu. Ta bestia pojawiła się ponownie.” , ale nie z zewnątrz. Wywodzi się z chęci właścicieli kapitału i aktywów do przekształcenia kryzysu w szansę i pokrycia strat. Nie wygląda na to, żeby to się skończyło w krótkim okresie” – powiedział.

Zwracając się do otwartego faszyzmu

prof. Dr. Oğuz Oyan zwraca też uwagę, że kontynuacja rządów Erdogana będzie miała bardzo poważne konsekwencje gospodarcze i polityczne. Oyan stwierdził, że ruch w kierunku jawnego faszyzmu będzie przebiegał w bardzo jasny sposób: „Ruch polityczny próbował dostosować społeczeństwo i politykę do reżimu religijno-autorytarnego, który chce ustanowić. Alternatywa polityczna zdaje sobie sprawę z możliwości przekształcenia swojej władzy w koszmar i próbuje zrobić to, co konieczne. Mówiąc jaśniej, jeśli obecny rząd będzie trwał, przejdzie od ukrytego faszyzmu do otwartego faszyzmu.

Oyan powiedział, że jedyną siłą przeciwko temu rządowi jest zwiększenie opozycji społecznej: „Zorganizowana walka, która nie tłumi opozycji społecznej, będzie konieczna tylko w momentach wyborczych. W tym środowisku wzrośnie znaczenie zarówno polityki socjalistycznej, jak i walki związkowej.

Wszystkie sprężyny zostaną rozładowane

„Wszystkie wskaźniki w gospodarce nagle się pogarszają. Naciski wywierane, aby te pogorszenie nie wyszło na jaw do 14 maja, nie wystarczą nawet na dwutygodniowy okres. Po wyborach wszystkie fontanny zostaną osuszone na raz, ” powiedział Oyan, dodając, że będą trudne czasy.

„Jeśli polityka prowadzona przez ostatnie 20 miesięcy będzie kontynuowana, nastaną bardzo trudne czasy, ponieważ rezerwy wspierające niskie stopy procentowe zmniejszą się, a zagraniczne zasoby staną się rzadkie i drogie. Nawet jeśli Erdogan będzie zmuszony do podjęcia nowego w swojej polityce stóp procentowych w 2018 i 2020 r. Oczekujemy, że to zrobi.Uważamy, że jego uspokajające efekty będą bardzo małe lub będą zbyt długie, aby można je było uznać za panaceum.Biorąc pod uwagę, że wszystkie narzędzia interwencji, które mogą utrzymać kursy walut zostały wyczerpane lub nie są wystarczające, aby zapobiec środowisku kryzysowemu, bardzo trudno jest stworzyć warunki, które mogą zapobiec kryzysowi walutowemu w sytuacji, w której Erdoğan trwa.Co więcej, dzisiaj nie tylko istnieje kryzys walutowy, ale także poważny spadek płynności tureckiej liry (pieniądz w obiegu i depozyty płatne na żądanie), niedobory i zatkanie rurociągów kredytowych.

Jeśli Kılıçdaroğlu wygra, są szanse, że obraz katastrofy w gospodarce zostanie stosunkowo łatwo rozwiązany. Nawet bez rezygnacji z rozwiązań systemowych, napływ większej ilości środków, redukcja zewnętrznych kosztów finansowania zewnętrznego oraz wzrost podaży walut obcych mogą zapewnić, że deprecjacja TL nie przekroczy poziomu inflacji – związanego z programem poziomu równowagi, który daje nadzieję na świecie finansów zagranicznych”.

Kryzys giełdowy gwarantowany

Według Oen kryzys walutowy jest prawie gwarantowany w scenariuszu Erdogana. Oyan zauważył, że recesja gospodarcza jest najbardziej optymistyczną prognozą, „nagromadzonych problemów nie da się jednak rozwiązać w krótkim czasie. Spośród nich nawet pokrycie ciężaru, jaki KKM nałożył na skarb państwa, zajmie dużo czasu. Nie ma też przesłanek do natychmiastowego lub krótkotrwałego zaniechania tej praktyki. Jednak w miarę trwania rządów Erdogana dzisiejsze problemy gospodarcze będą narastać wykładniczo, a obecna recesja społeczno-gospodarcza będzie się nasilać.

Wskazując, że może to wywołać kryzys płatniczy, Oyan powiedział: „W czasie, gdy zadłużenie zewnętrzne kraju wynosi 459 miliardów dolarów, roczne zapotrzebowanie na zasoby (obsługa/przeniesienie długu i deficyt na rachunku bieżącym) przekracza połowę tego. Nie jest za późno, aby wywołać kryzys bilansu płatniczego w okresie powyborczym pod rządami Erdogana.

„Jeśli w tych warunkach pozostawi się inflację samoistnie, najbardziej negatywny wpływ będzie miał na osoby o stałych dochodach, co sprawi, że koszty utrzymania będą jeszcze bardziej niezrównoważone. Jeśli wdroży się politykę antyinflacyjną i przestrzega się ortodoksyjnej polityki MFW, ” powiedział Oyan, dodając, że inflacja będzie rosła w każdych okolicznościach i może wzrosnąć powyżej 70 procent. Nie przyniesie to innego efektu niż zaostrzenie oszczędności ludu pracującego. Jednak polityka antyinflacyjna prowadzona przez Narodową Federację ma potencjał do bardziej równomiernego rozłożenia obciążeń na społeczeństwo w porównaniu z obecnym rządem. Jednym z czynników, które to umożliwiają jest możliwość bardziej otwartej walki społecznej/związkowej. Nawet obniżenie kija wykonawczego/ustawodawczego/sądowniczego przyniesie korzyść wyzyskiwanym sekcje społeczeństwa.

***

Dodatkowy budżet to dodatkowy podatek

Ze względu na dewastację gospodarczą spowodowaną trzęsieniem ziemi oczekuje się, że wydatki budżetowe wzrosną bardziej niż przewidywano w budżecie na 2023 r. Jednym z pierwszych zadań nowego rządu po wyborach jest wydanie budżetu uzupełniającego. W pierwszych czterech miesiącach roku deficyt budżetowy osiągnął 58 proc. celu na koniec roku.

prof. Dr. Aziz Konukman zauważył, że przed wyborami powstawały tajne budżety uzupełniające. Stwierdzając, że podwyżki alokacji zostały przeprowadzone zgodnie z decyzjami Prezydenta, Konukman powiedział, że wstępna alokacja budżetowa na 2023 rok została zwiększona o 80,4 mld lirów, „57,1 mld lirów przeznaczono na publiczne administracje budżetowe, 23 mld lirów przeznaczono na asygnowany. 300 milionów lirów dla specjalnych administracji budżetowych oraz agencji regulacyjnych i nadzorczych. ” on używa.

Zgodnie z art. 19 ustawy nr 5018 o zarządzaniu i kontroli finansów publicznych, dodatkowe budżetowanie może być przewidziane ustawą, jeżeli zostanie wykazany odpowiedni dochód. Innymi słowy, zgodnie z prawem, dodatkowy budżet musi być zrównoważony. Dlatego istnieją sposoby na zwiększenie dochodów. Dochody podatkowe stanowią 86 proc. dochodów budżetowych. Podatek pośredni jest najłatwiejszym sposobem generowania dochodu. prof. Dr. Konukman wyjaśnił potencjalne obciążenie podatkowe w budżecie uzupełniającym w następujący sposób:

„Po wyborach, ponieważ są jeszcze wstępne alokacje, zostanie przygotowany budżet uzupełniający. Podobna zasada obowiązuje w przypadku przekroczenia budżetu. Innymi słowy, jeśli odpisuje się wydatek w wysokości 100 lirów, zamiast tego odpisuje się dochód w wysokości 100 lirów. Stanowisko to jest odzwierciedleniem neoliberalnej obsesji na punkcie ustawy nr 5018. Po pierwsze, ta klauzula równości powinna zostać usunięta, ale nie sądzę, aby rząd Erdogana to zrobił. To równanie reprezentuje dodatkową linię. Najłatwiejszymi do poboru podatkami są podatki pośrednie, czyli podatki konsumpcyjne. Oznacza to, że stawki VAT i SCT mogą wzrosnąć. Z drugiej strony dotacje stosowane w wielu obszarach mogą zostać wyeliminowane. Podczas gdy alokacje zostaną zwiększone dzięki dodatkowemu budżetowi, duże masy zostaną zmiażdżone pod ciężarem podatków.

***

Luka w dystrybucji dochodów

Polityka gospodarcza realizowana w ostatnich latach pogorszyła dystrybucję dochodów w stosunku do pracowników. Tylko w ciągu ostatnich trzech lat udział wynagrodzeń w PKB spadł z 31,5 proc. do 24,3 proc.

Ekonomista Sem Oiwat podaje następujący przykład, aby pokazać, jak duży był spadek o 7,2 punktu: „Udział wynagrodzeń za pracę w PKB spadł o 1,7 punktu w 2001 r., podczas Wielkiego Kryzysu Gospodarczego, który doprowadził do dojścia Erdogana do władzy. „

Według Oiwata, z powodu kryzysu energetycznego, musi podnieść płacę minimalną powyżej średniej, aby zapewnić sobie głos: „Z drugiej strony zmniejszają się nierówności w sektorze pracy. Mamy do czynienia z „płacą minimalną ” gdzie pensje wszystkich pracowników są powiązane z płacą minimalną. Największymi przegranymi kryzysu są wykwalifikowani, relatywnie lepiej wykształceni pracownicy.

Zauważając, że spodziewa się szoków walutowych w kontynuacji rządów Erdogana, Oyvat powiedział: „Potencjalny kryzys walutowy jest na horyzoncie, ale spowoduje wzrost inflacji, która wciąż jest na wysokim poziomie. Produkcja w Turcji jest silnie uzależniona od importowanych środków produkcji, więc wzrost kursu walutowego znajduje odzwierciedlenie w cenie prawie wszystkiego.Oczywiście, ewentualny wzrost inflacji pogłębiłby krach podażowy.