- Czy wiece nadal mają sens?
Zdecydowanie tak. Zwłaszcza ci, którzy podają się za „Partię Masową”, pokazują swoją siłę przyjaciołom i wrogom poprzez wiece. Ponadto wiece pokazują także możliwości i potencjał organizacyjny stron. Wreszcie partie, zwłaszcza przywódcy, budują relacje ze swoimi bazami poprzez wiece i pokazują, że potrafią do nich dotrzeć.
2) Jak ważne są wiece dla Erdogana?
Dużo dużo. Erdoğana, który od młodości oczarowywał ludzi, pokochał to i odkrył siebie na nowo, można nazwać swego rodzaju „rajdowym potworem”. Mówimy o polityku, który może tego samego dnia, siedem dni w tygodniu, uczestniczyć w wiecach w trzech różnych miastach i w każdym z nich wygłaszać znacząco odmienne przemówienia. Jako dziennikarz, który od 1994 r. był świadkiem prawie stu wieców Erdogana w różnych częściach Turcji, na wielu z nich chylę przed nim kapelusz. Jednak w ostatnich latach Erdogan ścierał się ze społeczeństwem na wiecach, być może ograniczając możliwość ataków zbrojnych; Wracając pamięcią do starych wieców, myślę, że nowa sytuacja jest antyerdogana.
3) Czy czas i miejsce ostatniego zlotu były odpowiednie?
Rajd w Stambule w niedzielę przed wyborami stał się dla Erdogana swego rodzaju przyszłością. Przed ostatnimi wyborami prezydenckimi, w niedzielę 7 maja 2023 r., ryzykowne było przekształcenie lotniska Atatürka w wiec, ale biorąc pod uwagę wynik, był to dobry pomysł. Rajd Palestyny, który odbył się 28 października 2023 r., odbył się w tym samym miejscu i był wydarzeniem równie udanym. Jednak udział w ostatnim wiecu nie stanowił nawet połowy udziału w poprzednim wiecu, co skłoniło kierownictwo AKP do stwierdzenia: „To mogło się odbyć gdzie indziej (Yenikape, Maltepe…)”.
4) Czy frekwencja była naprawdę niska?
Erdoğan w odwecie powiedział, że wcześniej widział w jednym miejscu „półtora miliona” ludzi, ale tym razem było to „650 tysięcy”. Wczoraj 1,5 miliona to przesada, dzisiaj 650 milionów. Liczby te są już jednym z głównych tematów dyskusji i polaryzacji po każdym wiecu. Osobiście nie jestem w stanie odpowiedzieć na pytanie, ile osób było na wiecu, nie jest to moja wiedza, ale uważam, że liczbę podaną przez polityków należy podzielić przez „co najmniej” dwa. Ogólnie rzecz biorąc, liczba ta nie jest mała, ale jasne jest, że Erdogan był dziś zawiedziony faktem, że zgromadził w tym samym miejscu tak duży tłum i nadał Stambułowi niezwykłe znaczenie. Inną godną uwagi rzeczą jest to, że uczestnicy wiecu zaczęli opuszczać teren, zanim Erdoğan zakończył swoje przemówienie. Kiedy Erdogan pogratulował wszystkim kandydatom, w okolicy znajdowała się tylko jedna czwarta tłumu.
5) Kto był obecny na wiecu, a kto nie?
W wiecu zorganizowano Sojusz Ludowy, ale lider MHP Devlet Paheli nie był obecny. Burmistrz Silivri Volkan Yılmaz, jeden z dwóch kandydatów na MHP w 39. dystrykcie, nie mógł uczestniczyć w spotkaniu ze względu na chorobę. MHP nie było obecne na posiedzeniu. Z drugiej strony był poseł ze Stambułu Suat Pamukçu, który zrezygnował z YRP, a Erdogan dał mu odznakę, co moim zdaniem nie jest dobrym pomysłem oddawanie głosów YRP Muradowi Kurumowi na tydzień przed wyborami.
6) Jak brzmiała mowa zbuntowanego guru?
Nie jest to zaskakujące; Miał okazję przekazać szerokiemu tłumowi to, co powiedział wcześniej. Poza błogosławieniem Stambułu Fatihem, Atatürkiem, Erbakanem, Turkami i Erdoganem, nie wypowiadał się zbyt wiele o polityce. W rezultacie nie wyszedł poza zdefiniowanie Ekrema İmamoğlu jako „niekompetentnego” i „niekompetentnego”, a siebie jako „kompetentnego”.
7) Jaki był Erdoğan?
Był też zaskakująco słaby politycznie. Inaczej niż pięć lat temu nie wspomniał o kwestii „przetrwania”, a konkretnie nie wspomniał nic o stosunkach partyjnych CHP-DEM. Wspomniał także o İmamoğlu, którego imię – ale na pewno nie nazwisko – po raz pierwszy usłyszał jako „pan Ekrem” i „znajomy o imieniu Ekrem”, jako niekompetentnego, niekompetentnego, leniwego. Zdefiniował Stambuł jako „skrzyżowanie”. Najbardziej uderzającym aspektem przemówienia Erdoğana było to, że w zeszłym tygodniu wezwał członków partii, aby od rana do wieczora chodzili od drzwi do drzwi, aby „przekonać tych, którzy wciąż są niezdecydowani” i „tych, którzy mają pytania”. umysły”.
8) Jakich oczekiwań Erdogan nie spełnił w swoim przemówieniu?
Oczywiście na początku było to rozczarowanie dla emerytów, którzy oczekiwali „regularnej podwyżki”. Kilku członków AKP, z którymi rozmawialiśmy, stwierdziło, że to oczekiwanie będzie miało bardziej pozytywny wpływ na wyniki wyborów, ale przynajmniej na razie tak nie jest. Jest mało prawdopodobne, aby promocje banków publicznych spełniły te oczekiwania. Oczekuje się także, że Erdogan wywrze większą presję na CHP poprzez incydent z „liczeniem pieniędzy”. Poruszył tę kwestię w swoim przemówieniu, jednak wbrew powszechnemu przekonaniu nie pokazał tych zdjęć. Jednak w zeszłym roku pokazał montażowe filmy Murata Karayalana wraz z jego komentarzami.
9) Jaką strategię realizuje AKP, aby zająć Stambuł?
Nie można powiedzieć, że istnieje jasna strategia. Mówiąc dokładniej, czasami próbują posunąć do przodu debaty na tematy polityczne, a czasem miejskie. Oczywiste jest, że firmie trudno jest udźwignąć tak ogromny ładunek i konkurować z İmamoğlu. Tak więc dzieje się to, czego się spodziewaliśmy i wkracza Erdogan. Jednak w filmie pokazanym dziś przez Erdogana nie może on powiedzieć nic innego, jak tylko cofnąć się do 1994 roku i ciepło wspominać Kadira Topaza, którego zmusił do rezygnacji, aby „chciał” odzyskać Stambuł z rąk „niekompetentnego” Imamoglu.
10) Podsumowując, co nam pokazał ten wiec?
Niewątpliwie wpływ na niską frekwencję ma miesiąc Ramadan, jednak po raz pierwszy w Turcji wybory nie odbywają się w czasie Ramadanu. Co więcej, AKP, mając tak szerokie możliwości, może zmienić Ramadan z niekorzystnej sytuacji w zaletę; Najwyraźniej próbowali, ale nie wyszło. Wiec pokazuje, że Erdoganowi będzie bardzo trudno „odbić” Stambuł przy wsparciu swojej partii i MHP. W tym tygodniu oczy wszystkich będą zwrócone zwłaszcza na Erdogana, partię DEM, YRP, a częściowo partię İYİ i ich kandydatów.
„Namiętny badacz kawy. Niezależny muzyczny ninja. Nieuleczalny maniak alkoholu”.