Nie można kwestionować służby prezydenta Tayyipa Erdogana dla amerykańskich interesów. Jak uparty jest prezydent Joe Biden? Ceni sobie pozowanie w Gabinecie Owalnym dla ważnego sojusznika. Mówiąc o południowym skrzydle NATO, nie przychodzi nam na myśl Turcja, gdzie ceny nieruchomości poszybowały w górę! 10 grudnia 2002 r., dokładnie 23. dnia dojścia do władzy Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), prezydent George W. Bush nazywał go „kumpelem” i „przyjacielem” w Białym Domu jako AKP. Panie Prezydencie, choć nie zasiada jeszcze na fotelu Premiera, to współudział we wszystkich najgorszych interwencjach USA od Afganistanu po Irak musi być powodem jego szaleństwa na korytarzach pałacu. w ciągu ostatnich 22 lat od Libii po Syrię, od Kaukazu po Ukrainę. Planowana na 9–11 maja wizyta została przełożona lub odwołana, jednostronnie ogłoszona, ale niepotwierdzona przez Biały Dom, co mogło wywołać siarkę w biurach marzycieli o „Gabinecie Owalnym”.
***
Rzeczywiście, znosząc zakaz przystąpienia Szwecji do NATO, oczekiwano szybkiej zmiany „upokarzającej” postawy Bidena, który od inauguracji unikał dwustronnych wystąpień z Erdoganem, nawet na szczytach NATO. Oznaką tego jest przyjęcie przez Kongres pakietu F-16. W czasie, gdy Erdogan był bardzo blisko osiągnięcia tego, czego chciał, wysłał do Waszyngtonu prezydenta MİT İbrahima Kalına i ministra spraw zagranicznych Hakana Fidana. Byli ludzie, którzy przyjechali do Ankary później. Przygotowania do wizyty trwały. W związku z zamieszaniem dotyczącym odwołań i nieodwołań rzecznik Białego Domu zakończył dyskusję, mówiąc agencji Reuters: „Nie możemy się doczekać, aby gościć Erdogana w dogodnym dla obu stron terminie, ale nie możemy dopasować naszych harmonogramów i nie mamy wizyty. W tej chwili .”
Oznacza to, że nie zaistniały okoliczności wskazujące na to, jakie korzyści strony odniosą z wizyty. Być może nierozstrzygnięty szczyt był postrzegany jako obciążenie polityczne. Biden nie naciskał na Erdogana, aby pomógł.
Urzędnicy, którzy rozmawiali z Reutersem pod warunkiem zachowania anonimowości, nie powiedzieli, co było przyczyną opóźnienia. Według osób mających doświadczenie dyplomatyczne jest to nadal proces otwarty i wizyta może, ale nie musi, nastąpić przed listopadowymi wyborami. Konkluzja pisarza T24, Barcına Yinanç, jest następująca: „Biden powiedział: «Raz złożyliśmy obietnicę. Wydaje się, że jest na dobrej drodze do uzyskania kompleksowego wyniku wizyty, zamiast przyjąć postawę «po prostu przyjdź i daj mu zdjęcie»”, podczas gdy Erdogan jest taki uparty i chętny do współpracy”.
***
Ograniczenia gospodarcze i geopolityczne od dawna sterują kołem Erdogana i zwrotem w kształcie litery „U”. Sytuacja podczas wyborów, które odbyły się 28 maja 2023 r., uległa rozwiązaniu w wyborach do samorządów lokalnych, które odbyły się 31 marca. Można mieć nadzieję, że wizyta w Waszyngtonie będzie pozytywnym sygnałem dla kapitału finansowego z siedzibą w Londynie i Nowym Jorku. Gorące pieniądze z Zatoki nie oszczędzają.
Ci, którzy przypisują sojuszowi turecko-amerykańskiemu niemal świętość, wskazują na wsparcie Erdogana dla Hamasu, jego spory z Izraelem, jego naleganie na działania przeciwko wspieranej przez USA SDF/YPG w Syrii oraz jego szczególne stosunki z prezydentem Rosji Władimirem Putinem. Przyczyny niezgodności między nimi.
Tak, te powody o „negatywnym” znaczeniu są względną lub możliwą do opanowania niezgodnością. Niezadowolenie Erdogana i niezadowolenie Bidena z faktu, że został wybrany. Ale lista zgodnych programów znacznie przewyższa te niezgodne, co zwykle wystarcza na jedną wizytę. Nie ma ścisłego podporządkowania się każdemu przywódcy przebywającemu w Białym Domu! Przed Bidenem na stole leżały nieistotne kwestie, które nie przeszkodziły w wizytach. Tak, między obydwoma przywódcami istnieje szczególna sytuacja, ale Biden, który w swojej kampanii wyborczej polegał na lobby żydowskim i określał swoje poparcie dla Izraela jako „niekończące się i niezachwiane”, może dostrzegać korzyści z goszczenia Erdogana. Może też chcieć dostosować program tak, aby zmaksymalizować wyniki wizyty. Na razie ta strona jest dla nas ciemna. Ale to nie powstrzymuje nas od dyskusji o tym, jak czarny jest czarny kot.
***
Po pierwsze, należy podkreślić, że w oczach sojuszników Erdogan postrzegany jest jako przywódca, który „w końcu odzyskuje rozum”. Teraz doskonale wiedzą, jak osiągnąć rezultaty w stosunkach z Erdoganem. Istnieje wiele przykładów pokazujących, że niezgodności mają charakter względny lub mają podwójne zastosowanie.
Czy Erdogan ugiął się pod nastrojami USA, zamykając S-400?
Choć Turcja odniosła korzyści ze swojej polityki otwartych drzwi wobec Rosji, pośredniczyła w nakładaniu przez Zachód embarga i przepływie wiadomości w celu uzyskania dostępu do rosyjskich towarów.
Czy wstrzymał pomoc wojskową dla Ukrainy.
Pomijając zmowę Grooma Bakera z Kijowem, czy pro-AKP firmy produkujące pociski artyleryjskie dla Ukrainy są tym, czego chcą Stany Zjednoczone?
Czy pomimo rozmów Finlandia i Szwecja ostatecznie zgodziły się na członkostwo w NATO?
Postrzega partnerstwo USA z SDF w Syrii jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego; Czy zatem Stany Zjednoczone zamierzają zakłócić grę, czy nie?
Czy czynniki uniemożliwiające uścisk dłoni z Damaszkiem odzwierciedlają także preferencje USA w Syrii?
Czy obecność żołnierzy tureckich pełniących rolę muru przed armią syryjską i dalsze wspieranie zbrojnego ruchu oporu przyniesie korzyść Amerykanom?
Czy administracja USA może zablokować plan Erdogana na wschód od Eufratu, nie powodując nieodwracalnych szkód w stosunkach turecko-amerykańskich?
Czas pokaże, czy konflikt w Syrii będzie postrzegany jako „możliwy do opanowania” poziom konfliktu.
Bez destabilizacji Iraku i osłabienia administracji Kurdystanu nie da się powiedzieć, czy USA zintensyfikowały działania przeciwko PKK.
Czy istnieje wsparcie USA dla ścieżki wzrostu związanej z Azją i wyjścia z Zatoki Perskiej?
Czy rola Turcji w Iraku jest ważna w odstraszaniu Iranu?
Jeśli chodzi o kwestię Hamasu; Czy wsparcie Erdogana dla palestyńskiego oddziału Bractwa Muzułmańskiego ma wymiar militarny?
Czy wsparcie Kataru dla Hamasu i Centralnego Dowództwa (CENTCOM), największej bazy USA na Bliskim Wschodzie, jest skutecznym kanałem nacisku i mechanizmów negocjacyjnych? To, czy Türkiye odegra podobną rolę, czy nie, sprawi, że Ameryka poczuje się źle, czy nie.
Usunięcie Hamasu z Iranu za pośrednictwem sojusznika lub sojuszników i przekształcenie go w Fatah jest niewątpliwie czymś, co Stany Zjednoczone chciałyby zrobić, aby podporządkować sobie go podczas konfliktu i zbliżyć się do warunków Izraela.
Nie da się powiedzieć, czy Erdogan, przewodnicząc delegacji Hamasu, bierze pod uwagę nastroje i oczekiwania USA.
Pomimo USA Hamas przemieszczał się tam i z powrotem między Doha a Stambułem po wypędzeniu go z Damaszku.
Czy częste ataki Erdogana na Izrael to coś więcej niż retoryka?
Nawet jeśli Turcja dostarczy Izraelowi listę życiodajnych potrzeb, czy administracja USA może zignorować ten głośny wkład?
Czy teraz, gdy maski spadają, Amerykanie są pewni, że nigdy nie zerwą więzi z Izraelem, żeby powiedzieć: „Zrywamy więzi z Izraelem?”
Jakby nie wystarczały straty spowodowane wycofaniem się z programu F-35, ignorowana jest hałaśliwa dyplomacja sojusznika chcącego walczyć o pakiet F-16 i tak w grze amerykańskiej.
Lobby syjonistyczne w Waszyngtonie może przyjąć stanowisko antywizytowe, aby wywrzeć presję na Erdogana. Ale zdania wypowiadane na konferencjach prasowych podczas ustalania stanowisk nie ulegną zmianie, nie ulegną zmianie: „Turcja to wartościowy partner”.
Współpraca trwa nadal bez pojawienia się w Gabinecie Owalnym. Oczywiście Biden powiedział: „Dlaczego nie potrzebujemy, teraz przychodzą i mówią «Gaza», «Izrael» i prasują nam głowy, czego potrzebujemy?”
***
W rezultacie na razie nie można zachować historii Erdogana jako przeciwnika w słowach i w istocie służącego Stanom Zjednoczonym. To wstydliwa sytuacja. I smutek. Jego przyjaciel Putin z drugiej strony również odmawia przybycia. Ani Jezus, ani Mojżesz nie byli szczęśliwi!
Przed lipcowym szczytem NATO w Waszyngtonie Putin uczyni znaczące nawiązanie do zamieszania na linii turecko-amerykańskiej, a Ankara pojawi się nie wiadomo skąd! Kto wie, kto może spać?
„Namiętny badacz kawy. Niezależny muzyczny ninja. Nieuleczalny maniak alkoholu”.