Imperium Osmańskie upadło, ponieważ jego populacja nie wzrosła

Ogłoszona nowa populacja Turcji pokazuje, że nie mamy już młodej populacji, a tempo wzrostu populacji zatrzymało się. Nasza populacja nie wzrosła w ciągu ostatnich stuleci Imperium Osmańskiego, więc straciliśmy wojny i imperium.

Zawsze mówi się, że Imperium Osmańskie było technologicznie w tyle za Europą i dlatego zostaliśmy pokonani w wojnach i straciliśmy nasze ziemie. Jednak ważną kwestią, która nie jest zbytnio podkreślana, jest to, że Imperium Osmańskie pozostawało w tyle za Rosjanami pod względem liczby ludności, a zacofanie technologiczne odegrało główną rolę w przegrywaniu wojen, zwłaszcza z Rosją.

Anatolijscy tureccy wieśniacy.

W XVII wieku równowaga została zachwiana
Jego ludność odegrała ważną rolę w przekształceniu Imperium Osmańskiego w imperium. W tym okresie Imperium Osmańskie, liczniejsze niż wiele państw w Europie, władało ponad 10 milionami kilometrów kwadratowych terytorium. Jednak począwszy od XVII wieku równowaga populacji przesunie się na korzyść Imperium Osmańskiego.
Ludność Imperium Osmańskiego 17-18 lat. Choć na przestrzeni wieków liczba ta nie wzrosła znacząco, populacja Europy niemal się podwoiła, ze 100 do 190 milionów. Historyk Charles Isavi, Chociaż na początku XVII wieku ludność osmańska stanowiła jedną szóstą populacji Europy, dwa wieki później pod koniec XVIII wieku spadła do jednej dziesiątej – mówi.

Powracający z Blevan.

Liczba ludności w Europie szybko rosła
Jednym z najważniejszych czynników, który spowodował duże zmiany w liczebności populacji Europy w XVI i XVII wieku, był wpływ zarazy na kontynent. Od połowy XVIII wieku liczba zgonów gwałtownie spadała w wyniku uprawy różnych produktów spożywczych, ulepszeń transportu, uprawy większej powierzchni, ograniczenia epidemii, poprawy środków w zakresie zdrowia publicznego i zmieniającego się charakteru działań wojennych.
W latach 1750–1850 w krajach europejskich wzrosła średnia długość życia człowieka. Wzrósł z 28 do 34 we Francji, z 37 do 40 w Wielkiej Brytanii i z 37 do 43 w Szwecji. Ludność sprowadzona z kolonii i nowo podbitych terytoriów również znacząco przyczyniła się do wzrostu liczby ludności w Europie w XVIII wieku.
Dzięki wzrostowi liczby ludności Europa była w stanie zapewnić tanią siłę roboczą dla wolno rozwijających się gałęzi przemysłu. Ponadto przezwyciężono trudności werbowaniu żołnierzy do bitew i zwiększono liczebność armii.

93 Imigranci wojenni.

Armia rosyjska była 5 razy większa
Od końca XVII w Ponieważ Piotr Populacja Rosji, która wraz z wojną osiągnęła status europejski, szybko wzrosła, a wzrost ten dał Rosji wielką przewagę nad Turkami. Populacja Rosji wzrosła z 6 milionów w XVI wieku do 13 milionów w XVII wieku, 15 milionów w XVIII wieku, 40 milionów w XIX wieku i 90 milionów w 1871 roku.
W XVIII wieku Rosja liczyła 32 000 żołnierzy, ale w 1871 r. miała już 750 000 ze względu na rosnącą populację i rozwój systemu poboru do wojska.
W tym samym okresie armia osmańska wzrosła z około 150 000 żołnierzy do zaledwie 300 000.
Na początku wojny 1877-1878, czyli wojny 1893 r., nie tylko ich militarna przewaga technologiczna, ale i nadwyżka ludności była po stronie Rosjan. W czasie wojny Prudentialu w 1711 r. Rosjanie, mniej zaludnieni niż Turcy, byli od trzech do czterech razy liczniejsi od Turków, a populacja w tym okresie osiągnęła 100 milionów. Dlatego udało im się zwerbować więcej żołnierzy. W bitwie 93 roku, która złamała kręgosłup Imperium Osmańskiego, siły rosyjskie przybyły do ​​Yesilkoy.
Kiedy wybuchła I wojna światowa, populacja Rosji wynosiła prawie 175 milionów, a Rosjanie mieli podczas wojny 12-milionową armię. Ludność Imperium Osmańskiego liczyła 22 miliony i pomimo posiadania największej armii w swojej historii, armia turecka liczyła zaledwie 2 miliony 750 tysięcy.
Podczas gdy populacja osmańska pozostawała prawie taka sama przez ostatnie dwa stulecia imperium, populacja Rosji wzrosła 10-krotnie, a w porównaniu do liczebności militarnej armia rosyjska osiągnęła prawie pięciokrotnie liczebność armii tureckiej. Nasza rosnąca populacja kosztowała nas miliony kilometrów kwadratowych imperium.

Księga Tahrira.

Liczba ludności w języku osmańskim
W okresie osmańskim pobór podatków nazywał się „Tahrir”. Kiedy zdecydowano się wykonać Tahrir, wyznaczono zaufanego „Tahrira Emini”, który rozumiał to zadanie. Funkcjonariuszami wysłanymi w celu rejestracji gruntów byli Emin i urzędnik. Ponieważ Tahrir był bardzo ważnym zadaniem, przydzielono do niego wysokich urzędników państwowych. Tahrir Emini był również znany jako „Ilyazisi”, „Nauczyciel kraju”, „Ledger Emini”. Podczas procesu Tahrir Tahrir Emini i autor korzystali z pomocy wszystkich władz państwowych w regionie. Gdy przywódca Tahrir zbierze niezbędne dokumenty z okolicy, porównuje je ze starą księgą spisową, którą przywiózł z ośrodka, sprawdza wszystko na miejscu i zapisuje to, co istotne, a co zbędne w nowej księdze. Zadbaj o to, aby wszystkie przychody i przychody podatkowe były ewidencjonowane w księgach. Liczniki byli bardzo ostrożni, gdyż wyłączenie z wyliczenia choć jednej kozy oznaczało utratę wpływów podatkowych przez rząd. W drodze na płaskowyże plemiona stawały nad rzeką i kolejno liczyły swoje owce i kozy. Proces Tahrir trwa około dwóch lat, w zależności od wielkości regionu. Po rejestracji i zebraniu niezbędnych dokumentów Emin przyniesie do ośrodka projekt przygotowanego przez siebie notesu. Szkice przygotowane w ośrodku zostały oczyszczone w dwóch egzemplarzach oraz „imalistyczne”, czyli krótkie i „kompleksowe”, czyli przygotowano księgi obszerne. Później notatnik z podpisem sułtana przesłano do Beylerbeylika, do którego należał, a drugi przechowywano w Defterhâne-i Âmire, czyli notatniku Hakana, w Stambule.

Księga Ludności.

II. Kiedy Mahmud rozwiązał Korpus Janczarów w 1826 r., policzył liczbę mężczyzn w kraju w 1831 r., liczbę ludności, która ma zostać powołana do wojska, oraz podatników. Spis ludności był z biegiem czasu stale rozwijany. Od spisów przeprowadzonych pod koniec XIX w. zaczęto wpisywać do ksiąg spisowych kobiety i dzieci.

Informacje o rodzinach wielodzietnych opublikowane w gazecie Cumhuriyet.

We wczesnych latach Republiki zachęcano wiele dzieci
Nasz prezydent Recep Tayyip Erdogan od lat powtarza, że ​​rodziny powinny mieć co najmniej trójkę dzieci, aby chronić naszą młodzież i budować silną Turcję. Z perspektywy historyka, patrząc wstecz na okres około 2000 lat, jasne jest, że najważniejszą kwestią dla przyszłości Turcji jest młodzież. Brak młodej populacji prowadzi przede wszystkim do niedoborów siły roboczej. Nie powinno być za późno na podjęcie środków zapobiegawczych i uznanie tej sytuacji za poważny problem państwowy. Nasze dzieciństwo i młodość spędziliśmy na kampanii planowania populacji. W wyniku tej kampanii tempo wzrostu populacji Turcji spadło. Jednakże we wczesnych latach istnienia naszej republiki zamiast planować populację, zachęcaliśmy do wzrostu populacji. Podczas wojny bałkańskiej, wojny w Trypolisie, pierwszej wojny światowej i wojny o niepodległość nasza populacja drastycznie spadła. Dlatego po ustanowieniu Republiki podjęto szybkie działania i pobudzono wzrost liczby ludności. W początkach Republiki nasze gazety odgrywały ważną rolę w promowaniu wzrostu populacji. Gazety, zwłaszcza gazeta Cumhuriyet, prowadziły działania propagandowe na rzecz zwiększenia populacji Turcji, publikując zdjęcia rodzin wielodzietnych i jako przykład podając wzrost liczby ludności w Europie. W pierwszych latach Rzeczypospolitej pożądane rezultaty osiągnięto w krótkim czasie, wdrażając politykę sprzyjającą wzrostowi liczby ludności. W 1940 r. liczba ludności osiągnęła 17,8 mln z 13,6 mln w 1927 r.