Tayyip Erdogan niewątpliwie przywiózł do Turcji dużo infrastruktury podczas swoich 20-letnich rządów. fanów Erdogana „Dużo pracy nigdy wcześniej nie zostało wykonane”. To, co mówisz, jest prawdą. Co dwadzieścia lat powstaje więcej prac niż poprzednio.
Według raportu Światowego Forum Ekonomicznego za 2020 r. wynik Turcji w zakresie infrastruktury wynosi 67,1 proc. i jest bardzo dobry. Znajduje się nad Indonezją, Malezją, Rosją.
Ale czy to wystarczy, by dać Erdoganowi?
Moim zamiarem nie jest debata polityczna. Krytykowanie koncepcji zależności od lidera, partii, społeczeństwa i organizacji, która jest powszechna w społeczeństwach średnio rozwiniętych, takich jak nasze; „Obiektywne myślenie” ve „Myślenie analityczne” Chcę się skupić na komentarzach.
Obiektywny wygląd
Przede wszystkim „zamiar” Ogólnie rzecz biorąc, pierwsze dziesięć lat Erdogana i jego ostatnie dziesięć lat były zupełnie inne. Dochód na mieszkańca Turcji wzrósł z 3000 USD w 2002 roku do 12 500 USD w 2013 roku.
Powiedzmy, że jest to wzrost o tysiąc dolarów rocznie. Na tym świecie „Wschodząca gwiazda” W tym tempie do 2015 roku do naszego kraju napłynęło 220 miliardów dolarów inwestycji.
Ale spadła w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Nasz dochód per capita spadł do 8-9 tys. dolarów w systemie CP!… W kwietniu 2023 r. w manifeście wyborczym Erdoğana napisano, że w 2028 r. zwiększymy go do 16 tys. dolarów, czyli tylko 4 tys. 15 lat między 2013-2028 Dolary rosną! 266 $ rocznie! Nie wiem, czy istnieje na świecie tak złe i nieudane zarządzanie gospodarką.
Podczas gdy my rozwijaliśmy się w tempie 266 dolarów rocznie, kraje takie jak Malezja, Bułgaria, Rumunia były za nami i wyprzedzały nas!
Dlaczego się to stało?
Czy obce mocarstwa zaatakowały? „Atak na naszą gospodarkę nie różni się niczym od ataku na modlitwę i naszą flagę, chcą wziąć naród turecki do niewoli” Od niego też? (20 sierpnia 2019)
PRAWDA „analiza” Aby to zrobić, konieczne jest odłożenie na bok takich abstrakcyjnych terminów i przyjrzenie się zasadom, którymi się kierujemy.
Dzięki reformom wspieranym przez MFW, koordynowanym przez Kemala Dervişa, Erdoğan utrzymał niezależność banku centralnego, uchwalono ustawę o otwartych przetargach spełniającą standardy europejskie i przejęła rozwijająca się gospodarka.
Ali Babacan i Mehmet Şimşek oraz wykwalifikowany personel instytucji publicznych kontynuowali te podstawowe zasady.
Proces Unii Europejskiej znacząco przyczynił się do wzrostu iw ciągu dziesięciu lat osiągnęliśmy 12 500 dolarów.
Erdogan zwolnił Babacana i Simseka. Berat sprowadził Albayraka.
Zamiast wykwalifikowanych pracowników w firmach „do nas” Nadano imiona. Dawniej Bank Centralny „Słyszeć słowa” Jego niezależność została oficjalnie zniesiona dekretem CB nr 3. W ustawie o przetargach dokonano 190 zmian. „styl rozmowy” niezbędny.
Jakość przedsiębiorstw w Turcji spadła do 47,7 w 2020 r.
Prawo i wolność są na poziomie, którego się wstydzimy!
„Sprawa o wartości 128 miliardów dolarów” Rezerwy zostały wykorzystane w wydatkach populistycznych, rozpoczęło się drukowanie pieniędzy… co doprowadziło do kryzysu i skurczu!
Partia AK nigdy ich nie kwestionowała. Dlatego nie mogliśmy zatrzymać problemów w dzieciństwie, nie mogliśmy zmienić właściwej polityki.
Może „Atak obcych sił” Uwierzyli w jego słowa.
Obce mocarstwa? „128 miliardów dolarów”Wydał pieniądze, deficyt zewnętrzny eksplodował?!
Służalcza kultura w partii uniemożliwiła poprawienie tych błędów poprzez krytykę.
’Krytyczne myślenie’
W tym miejscu chciałbym skupić się na naszym problemie postaw z historii. Właściwie moim głównym celem w tym artykule jest to: „Krytyczne myślenie” Czego nie mamy…obiektywnego spojrzenia i analitycznego umysłu, tradycji myślenia zależnego od przywódców, szejków i przywódców zamiast dochodzenia z teoriami spiskowymi!
Czy czytałeś nieżyjącego już Erola Güngöra? Powinieneś czytać. Przetłumaczone na nasz język przez Paula Hazarda „Wielka zmiana w zachodniej myśli” Zmiana sposobu myślenia, która skłoniła Zachód, została opisana następującym nagłówkiem:
„Słowo umysł zmienia swoje znaczenie; Rozum w istocie staje się zdolnością krytyki…” (S. 133 i nast.)
Nadal traktujemy krytykę jako „zniesławienie” lub zniesławienie. Jednak umysł akademicki, który próbuje dopasować złożone zjawiska wszechświata, historii i życia do szablonów w naszych umysłach, należy już do przeszłości. Ci, którzy obiektywnie patrzą i badają złożone zjawiska wszechświata, historii i życia. „Krytyczny umysł” Od czterystu lat jest kluczem do wzrostu, potęgi, dobrobytu i wolności.
W miarę upowszechniania się krytycznego myślenia osiągniemy potęgę i dobrobyt krajów rozwiniętych.
„Całkowity specjalista od muzyki. Komunikator. Ewangelista kulinarny. Typowy analityk. Praktyk kawy. Gracz”.