Science Utopia, wydanie marzec 2024: Antropologia wojny od mitologii do współczesności

Marzec 2024 Science and Utopia Journal Dlaczego i jak badania antropologiczne porzuciły rozumienie człowieka w procesie historycznym i badanie kultur w ich formach naukowych i stworzyły podstawę nowej historiografii sprzecznej z historią narodową. Na przełomie XIX i XX w. próbowały rozwinąć się grupy interesu, gotowe do odparcia mitów o pochodzeniu.

Badania od pierwszej antropologii do XIX wieku legitymizowały się „ciekawością natury ludzkiej”, a w wyniku eksploracji i okupacji odległych kontynentów ludność tubylczą opisywano jako „dzikusów”, a ich kultury jako „despotów”. Baron de Montague (1689-1755), jeden z najważniejszych XVIII-wiecznych myślicieli w dziedzinie antropologii politycznej, wysunął się na pierwszy plan dzięki swemu dziełu Lettres persones (Listy perskie) napisanemu w 1722 r. Jednakże, podobnie jak inni eurocentryści, posługiwał się pojęciem „autokracji orientalnej” jako systemu klasyfikacji społecznej, stworzył i wyjaśnił totalitaryzm jako rzeczywistość niezmienną zakorzenioną na Wschodzie.

W ramach „potrzeby bardziej wiarygodnych danych” wielu antropologów w XIX wieku odbyło wyprawy, zwłaszcza do Nowej Gwinei i Australii, i przeprowadziło badania nad tubylcami. Były to jednak badania intensywne, prowadzone na populacji ogólnej, obejmujące badanie funkcjonowania emocjonalnego Aborygenów. I, co dziwne, jak niezmienny fakt w tamtych czasach, wykształceni ludzie stali się chrześcijanami w bardzo krótkim czasie. Tym samym stwierdzamy, że podjęte badania mają charakter projektu ustanowienia nieoficjalnej władzy nad rdzenną ludnością, a nie jej poznania czy przedstawienia. W tym kontekście brytyjski antropolog społeczny AR Radcliffe-Brown również w swoich badaniach dążył do opracowania praw uniwersalnych. Zjawiska społeczne i kulturowe zostały określone jako funkcja pomagania w utrzymaniu struktury społecznej i radzenia sobie z mechanizmami instytucji społecznych, które się wzajemnie wzmacniają, ale teorie te zaczęły tworzyć podstawy teoretyczne XX-wiecznych antropologów politycznych i ramy instytucjonalne Neo. – Administracja kolonialna. Podobnie wszystkie struktury organizacyjne w myśleniu strukturalno-funkcjonalnym są funkcjonalne; Jeśli straci swoją funkcję, znikną instytucje (pokrewieństwo, zasady, naród itp.). Z tego powodu w swoich analizach skupiają się na zmianach demograficznych i środowiskowych, migracjach wewnętrznych, urbanizacji, subkulturach i ruchach społecznych.

Nowy Porządek Świata i hipoteza Levi Straussa

Dziś w dyscyplinie antropologii, „podrzędnej procesu kolonialnego”, zaczęły pojawiać się nowe zagadnienia związane z krajami niezachodnimi. Słynny antropolog Lévi-Strauss twierdzi, że tego typu pisarstwo historyczne oparte na założeniu, że Zachód jest kolebką postępu i rozumu, jest dziś mitem, gdyż pisarstwo oparte na ograniczonych realiach opiera się wyłącznie na interpretacji ideologicznej.

Dziś, pomimo zakończenia zimnej wojny, za niezłomną polityką Ameryki przejścia do systemu „Nowego Porządku Świata” stoi argument, że „jesteśmy najwięksi, musimy przewodzić, reprezentujemy wolność i porządek”. Podstawa, o której wspomina Lévi-Strauss Meads. Dziś ludzie Zachodu mówią: „My, ludzie Zachodu, decydujemy, kto jest dobrym tubylcem, a kto złym tubylcem, ponieważ wszyscy tubylcy są wdzięczni za nasze uznanie”. Zaczął się budzić ze snu.

Samuela B. Huntington, były doradca Departamentu Obrony USA, znany ze swoich badań nad zderzeniem cywilizacji, powiedział, że w przeszłości konflikty i wojny opierały się na królach, książętach, absolutystach i monarchiach. Po rewolucji francuskiej ustalono, że miały one miejsce pomiędzy państwami opartymi na ideologiach. Według niego w nowym świecie będą konflikty i wojny między cywilizacjami; Między cywilizacją zachodnią a cywilizacjami niezachodnimi. Wydaje się, że Zachód nie przezwyciężył jeszcze arogancji okresu kolonialnego, o której wspominaliśmy powyżej. W wyniku rasizmu kulturowego w dalszym ciągu podważa fundamenty, na których inni polegają na rodzinie, krwi i wierze, i w dalszym ciągu opiera swoje interwencje na tych błędach.

Cały problem

Krótko mówiąc, nauka i utopizm debatowały nad antropologicznymi podstawami wojny, jej systematycznymi sposobami i historycznym tłem imperialnych ataków. W zakresie akt wykładowca Wydziału Hittologii Uniwersytetu w Ankarze, dr. Şafak Bozgun w swoim eseju zatytułowanym „Wojownicy hetyccy: ich broń-wyposażenie” wyjaśnia strategie stosowane przez państwo hetyckie w całej jego historii politycznej; Członek wydziału Uniwersytetu Ege, dr. Dilek Magdal Kanko w swoim eseju zatytułowanym „Kobiety w wojnach bizantyjskich” pokazuje, jak duży wpływ miały kobiety na imperium i jaką siłę miały kobiety, ich rolę w wojnach, konfliktach czy zaprowadzaniu pokoju; Ece Ataer w swoim eseju „Postrzeganie Turków w micie Troi przez ludzi Zachodu” argumentuje, że mity są uprawnionym narzędziem w wojnach prowadzonych przez narody zachodnie; Wykładowca prawa na Uniwersytecie Hacettepe. Dr. Erdem İlker Mutlu w swoim artykule zatytułowanym „Imperializm, który uczynił wojny nieuzasadnionymi i nielegalnymi: prawo neutralności jako model niemożliwy” stwierdził, że opierają się na głównych zasadach prawa wojennego i zasadach tworzących prawo wojenne. Eurocentryczne rozumienie historii. Ekrem Ataer w swoim eseju zatytułowanym „Głos wojny” wyjaśnia funkcję sztuki w wojnach i jak sztuka przekształca siłę zbrojną czołgów, armat, karabinów, mieczy, krótko mówiąc, w siłę moralną na polu bitwy; Alp Hamuroğlu w swoim artykule zatytułowanym „Najważniejsza bitwa naszego kraju i największe zwycięstwo w naszej historii: Çanakkale” wyjaśnia dominację nad światem, którą kolonializm przyniósł do Europy i podstawy upadku Imperium Osmańskiego; Ilkin Pasar Ozal „I. Ukazały się one w marcowym numerze Science and Utopia pod tytułem „Próba generalna przed II wojną światową: Wojna secesyjna”. To badanie jest bardzo ważne w tworzeniu dokładnego odczytu bitwy.

Magazyn można nabyć w sklepie internetowym i księgarniach Bilim ve Ütopya.