Aby wesprzeć rynki finansowe i gospodarkę w czasie epidemii, Rezerwa Federalna podwoiła swój portfel aktywów do 9 bilionów dolarów w skarbowych i hipotecznych papierach wartościowych.
Urzędnicy jeszcze nie ogłosili planów zmniejszenia tych aktywów. Chociaż konstrukcja ich planu jest podobna do poprzedniego eksperymentu prowadzonego na portfelu nieruchomości w 2017 roku, proces ten będzie szybszy i bardziej destrukcyjny dla rynków finansowych niż w przeszłości.
Podczas i po kryzysie finansowym 2007-2009 bank centralny jako pierwszy zakupił papiery wartościowe na dużą skalę, znane jako „poluzowanie ilościowe”. W czasie, gdy krótkoterminowa stopa procentowa banku centralnego była bliska zeru, długoterminowe stopy procentowe były obniżane, a inwestycje inwestorów w ryzykowne aktywa, takie jak akcje, obligacje korporacyjne i nieruchomości, były kupowane w celu stymulowania gospodarki. wzrost. W 2014 r. przestała powiększać swój portfel i reinwestowała dochody z dojrzałych obligacji jako nowe, w relacji dolar do dolara.
W 2017 roku, kiedy bank centralny uznał, że zachęty nie są już potrzebne, zaczął pasywnie zmniejszać swój portfel – czyli zamiast aktywnie sprzedawać je na otwartym rynku, pozwalając mu dojrzewać bez reinwestowania dochodów.
W tym momencie urzędnicy ponownie wybrali przede wszystkim pasywne podejście, aby inwestorzy nie musieli zgadywać, w jaki sposób bank centralny może ponownie rozważyć skup obligacji z jednego spotkania na drugie.
Ale powrót do zdrowia będzie większy i szybszy niż pięć lat temu. Później urzędnicy, zaniepokojeni spływem, nałożyli limit na 10 miliardów dolarów na miesięczny przepływ, powoli zwiększając ten limit do 50 miliardów dolarów rocznie.
W tej rundzie urzędnicy niedawno stwierdzili, że pozwolą na zapadanie obligacji o wartości 95 miliardów dolarów każdego miesiąca — 60 miliardów dolarów w obligacjach skarbowych i 35 miliardów w obligacjach zabezpieczonych hipoteką — prawie dwa razy więcej niż w przeszłości. Druga tura rozpocznie się w czerwcu i osiągnie nowy limit za kilka miesięcy zamiast za rok.
W przeciwieństwie do poprzedniego czasu bank centralny ma ponad 300 miliardów dolarów w krótkoterminowych bonach skarbowych. Do banku centralnego należy decyzja, w jaki sposób te weksle dojdą do terminu zapadalności. Na marcowym spotkaniu urzędnicy dyskutowali o planach dopuszczenia portfela do wyrzucenia bonów w miesiącach, w których limity odzysku obligacji skarbowych nie są zbliżone. Innymi słowy, przy zaledwie 45 miliardach dolarów w obligacjach w ciągu miesiąca, bank centralny pozwoliłby na zapadanie 15 miliardów dolarów w rachunkach, aby utrzymać 60 miliardów dolarów w łącznym przepływie każdego miesiąca.
„Namiętny badacz kawy. Niezależny muzyczny ninja. Nieuleczalny maniak alkoholu”.