Wyniki wyborów do organów lokalnych, które odbyły się 31 marca, zwiastują nową erę dla naszego kraju i naszych obywateli. Informacje ujawniane w trakcie wyborów dostarczają nam wielu znaczących wskaźników gospodarczych, społecznych i politycznych. Teraz najważniejsze jest prawidłowe przeanalizowanie tych wskaźników i na tej podstawie stworzenie nowego planu działania.
Ta potrzeba i obowiązek stoi przed wszystkimi siłami/kręgami na rzecz oświecenia i demokracji, a zwłaszcza przed CHP, która wyłoniła się w wyborach jako pierwsza partia.
Co pokazują wyniki wyborów?
CHP, która wygrała wybory, zarządza 65 procentami ludności kraju za pośrednictwem gmin. Być może najważniejsze jest to, że miasta te stanowią siłę napędową gospodarki narodowej. Patrząc na dane ekonomiczne, mamy do czynienia z faktem, że prawie 80 proc. koła gospodarczego kręci się w miastach zarządzanych przez gminy CHP.
Integracja tych danych ekonomicznych z danymi społecznymi; Widzimy, że wykształcona, wykwalifikowana, produktywna i młodsza społeczność kraju również stanęła po stronie opozycji. Wszystkie te dane umacniają naszą nadzieję na świetlaną przyszłość dla naszego kraju.
Władza i odpowiedzialność opozycji
wyłaniające się realia gospodarcze, społeczne i polityczne; Zarówno wzmacnia, jak i nakłada główne obowiązki na opozycję, zwłaszcza na główną opozycyjną CHP. Po wyborach 31 marca rozszerzył się zakres zasięgu, zrozumienia i wpływu na kraj/narody.
CHP musi dalej rozwijać i wzmacniać ruch zmian politycznych, który rozpoczął się w nadchodzącym okresie, we wszystkich jego aspektach. Partia, która założyła republikę, powinna rozpowszechnić polityczną drogę rozpoczętą lokalnie i przenieść ją do rządu centralnego. W tym celu musi najpierw w sposób interdyscyplinarny przygotować swoją kadrę prawną, programową i administracyjną do tak trudnego procesu.
Nowa Turcja
Partia opozycyjna jest pierwszą partią naszego kraju, CHP; Powinno to wnieść nową turecką utopię do społeczeństwa i programu kraju. Obowiązkiem partii opozycji jest wydobycie tej utopijnej wizji, przekształcenie jej w kompleksowy plan i dokonanie niezbędnych ustaleń.
Socjaldemokratyczne samorządy lokalne są obszarami społeczności, w których wszystkie te wysiłki są fermentowane/mieszane. Jednocześnie nie zapominajmy, że stworzą nawiązanie do nowego, jaśniejszego Türkiye. Nowa era nakłada historyczny obowiązek i odpowiedzialność na partię założycielską kraju już w II wieku Rzeczypospolitej.
***
Od Instytutu Wiejskiego do Instytutu Miejskiego
W tym roku obchodzimy 84-lecie Instytucji Wiejskich. 17 kwietnia 1940 r., za kadencji Hasana Ali Yucela na stanowisku Ministra Edukacji Narodowej, weszła w życie ustawa o instytucjach wiejskich nr 1 z 1940 r. Historia instytucji rozpoczęła się wraz z uchwaleniem w 3808 r.; Właściwie jest to historyczny ruch oświeceniowy.
Definicja, która najlepiej wyraża podstawową filozofię edukacyjną wiejskich placówek oświatowych, to koncepcja „edukacji w produkcji”. Niezbędne jest niesienie tego poczucia znaczącej przedsiębiorczości i zrozumienia edukacji możliwej dzięki działaniu i życiu w teraźniejszości i przyszłości.
Był latarnią oświecenia
Obecnie w sektorze edukacji występują ogromne problemy. Edukacja staje się tablicą typu „zrób lub złam”. Zamiast pokoleń, które badają, kwestionują i przyjmują nowoczesność, chcą wychowywać pokolenia, które opierają się na kulturze wiary.
Stan ten niesie ze sobą wiele negatywów w edukacji. Biorąc pod uwagę realia dzisiejszej edukacji i praktyk takich jak ÇEDES, znaczenie i skala problemu są dobrze rozumiane. Dlatego nie należy zapominać o przykładzie wiejskich placówek oświatowych i zawsze należy o tym pamiętać.
Z duchem Instytutu
W tym czasie instytucje wiejskie; Były latarniami nadziei na modernizację, innowacje i wzrost. Ale niestety, został on szybko stłumiony przez siły niezainteresowane oświeceniem. Od tego okresu, niestety, kwestie oświatowe i kulturalne nie zostały jeszcze rozwiązane.
Nasze główne zadanie na dziś; Po pierwsze, należy zbadać i zrozumieć przeszłe doświadczenia instytucji wiejskich we wszystkich jego aspektach, a wnioski płynące z tego doświadczenia przenieść do teraźniejszości. „Instytuty miejskie” możemy zdefiniować jako; Zadanie stworzenia ruchu/modelu edukacyjno-kulturalnego dostosowującego się do współczesnych warunków i odpowiadającego nowym potrzebom; wciąż wyprzedza oświecenie i siły demokratyczne. W nowej epoce partie opozycyjne powinny stworzyć model takiej nowoczesnej działalności edukacyjnej i wyjaśnić go społeczeństwu.
Nagroda Oświecenia dla Iony Kusuradi
Siedziba Stowarzyszenia Przedsiębiorstw Wiejskich Nowej Generacji (YKKED) co roku przyznaje nagrodę Heritage Enlightenment Award; W tym roku nagroda przyznawana jest naszej nauczycielce Ionie Kusuradi, która poprzez swoją pracę na polu filozofii wniosła znaczący wkład w Oświecenie.
wynik końcowy; Izmir i Morze Egejskie wspierają walkę o oświecenie organizacji wiejskich. Dzięki organizowaniu różnych wydarzeń koncepcja i tradycja organizacji wiejskich w 84. roku istnienia jest żywa i ma się dobrze w Izmirze i na Morzu Egejskim, podobnie jak w wielu częściach naszego kraju.
***
Walka Alicji z azbestem
Północna część Izmiru, zwłaszcza oś Menemen – Aliaga – Fossa w pobliżu Izmiru, to obszar o największej koncentracji problemów środowiskowych na Morzu Egejskim. Znajdujące się tu zakłady demontażu statków i firmy zajmujące się holowaniem żelaza sprawiają, że ten piękny obszar nie nadaje się do zamieszkania.
Innym zagrożeniem dla zdrowia ludzi w regionie są statki załadowane azbestem sprowadzane na brzeg. Kiedy się one pojawiają, na porządku dziennym stawiane są problemy w regionie, a następnie niestety zapomina się o nich, a region pozostawia się własnemu losowi.
Obszar ten jest jednak bardzo ważny zarówno dla rolnictwa, jak i turystyki. Przyrodę i środowisko należy skrupulatnie chronić. Skutki doświadczanych tutaj negatywów rozciągają się na północ od centrum Izmiru i na północną część Morza Egejskiego.
Przekształcenie walki przeciwko utylizacji statków zawierających azbest w powszechną i trwałą walkę ekologiczną; Jest to wspólna odpowiedzialność całej dynamiki miasta, zwłaszcza samorządów i izb zawodowych. Mieszkańcy Izmiru, mieszkańcy Morza Egejskiego i wszyscy obywatele powinni przyjąć i wspierać tę sprawiedliwą walkę o środowisko.
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.