Gdzie była turecka gospodarka przez 5 lat i jak się odbuduje?

Doiken Atla

Kraj omawiający wyniki: Türkiye

W kraju, w którym żyjemy, mówi się: „Omawia się wynik, a nie proces”.

Jednakże,

Kiedyś: „Jak doszliśmy do tego punktu?” Jeśli słuchamy i wyciągamy wnioski na przyszłość, być może uda nam się zapobiec błędom w przyszłości.

Ale z jakiegoś powodu wybór jest łatwy, „decyzja jest dyskusyjna”.

W zeszłym tygodniu spędziłem większość czasu próbując zrozumieć, co poszło nie tak z turecką gospodarką i polityką gospodarczą w przyszłości.

Przeprowadziłem wywiady z ekonomistami, politykami i ekspertami w tej dziedzinie.

Zastanawiałem się, jak gospodarka Turcji doszła do tego punktu w ciągu 5 lat. Odczytałem błędy, które wywołały efekt domina.

Oczywiście próbowałem, co turecka gospodarka zrobiłaby w nowym procesie.

Zebrałem notatki z tych ankiet i wywiadów, które przeprowadziłem.

Dolary wzrosły 4,5 razy w ciągu 5 lat

Z dnia 10 lipca 2018…

Minister skarbu i finansów Mehmet Simcek przekazał tę funkcję nowemu ministrowi Beratowi Albayrakowi.

Dzień, w którym stopniowo porzucono tak zwane „ortodoksyjne” zasady w ekonomii.

Tego dnia cegła została wyciągnięta spod litej ściany pomimo jej wad.

W dniu, w którym Şimşek odszedł ze stanowiska, kurs dolara do TL, że tak powiem, załamał się i zakończył dzień na poziomie 4,70.

To był szok od tamtego dnia.

Data: 4 czerwca 2023 r

Minister skarbu i finansów Nuredin Nebadi przekazał tę funkcję nowemu ministrowi Mehmetowi Simcekowi.

Wartość dolara tego dnia wynosiła 20,98.

Czyli prawie 4,5 razy 5 lat temu…

Jak gospodarka Turcji dotarła do tego punktu w ciągu 5 lat?

Idźmy pozycja po pozycji. Odwołajmy się do efektu domina w historii.

Łańcuch błędów tworzy efekt domina

* Wynik niskiego zainteresowania: Główny obszar problemowy został stworzony przez przyjęcie przez CBRT politycznego podejścia do stworzenia środowiska przyjaznego inwestycjom i zmniejszenia inflacji. Stopniowo oprocentowanie zostało obniżone z 24 proc. do 8,5 proc. na koniec 26 miesięcy. Na rynku długu zaczęły się nierealistyczne ceny. Stopy depozytowe wzrosły do ​​40 procent, a oprocentowanie kredytów biznesowych do 45 procent z powodu spadających stóp procentowych. Innymi słowy, stopa procentowa CBRT była daleka od wiodącej pozycji na rynku.

*Zapalenie: CPRD nie odbiega od ortodoksyjnych zasad. Akcje upadły. Po zwolnieniu banku centralnego, którego głównym zadaniem była stabilność cen, z ustawowego obowiązku, inflacja zaczęła rosnąć. W środowisku, w którym inflacja była postrzegana jako drugorzędny problem, obniżenie stopy procentowej stało się zadaniem nadrzędnym. W wyniku tej decyzji inflacja ostatecznie osiągnęła poziom dwucyfrowy. Była sytuacja, że ​​różnica między inflacją podaną przez TURKSTAT a inflacją obliczoną przez organizacje obywatelskie wynosiła 100 proc. Zaufanie obywateli do TÜİK gwałtownie spadło. Spadło zaufanie do zarządzania gospodarczego. Zagraniczni inwestorzy niechętni przyjeździe do Turcji wycofywali swoje dotychczasowe inwestycje z Turcji. Ta sytuacja wywołała kolejną negatywną reakcję.

* Nota kredytowa: Surrealistyczna polityka realizowana przez CBRT, jego niezależność otwarta na debatę, zmniejszone rezerwy, hiperinflacja, odpływ zagranicznych inwestorów, upadek rezerw walutowych kraju i dane finansowe dodane w celu umożliwienia i wyjaśnienia gospodarki. kierownictwo. Agencje kredytowe i ratingowe obniżają rating Turcji. Moody’s, Standard & Poor’s i Fitch obniżyły rating Turcji. Turcja osiągnęła status krajów trzeciego świata, w których żaden zagraniczny inwestor nie może znaleźć bezpieczeństwa. Zaangażowanie inwestorów zagranicznych w BIST i DIBS stopniowo malało. Zabrali walutę i opuścili kraj.

*Wprowadzenie waluty: Ucieczka inwestycji Wielkość inwestycji bezpośrednich w Turcji osiągnęła punkt, w którym osiągnęła historycznie niski poziom. Zaangażowanie inwestorów zagranicznych w BIST i DIBS stopniowo malało. Zabrali walutę i opuścili kraj. Zmniejszająca się ilość obcej waluty przyniosła nowe kroki CBRT, które tym razem ograniczyły banki, eksporterów i handlowców. Czasami przedsiębiorcy mieli trudności ze znalezieniem obcej waluty na spłatę swoich długów za granicą, banki miały trudności ze znalezieniem obcej waluty na opłacenie konsorcjum, a eksporterzy mieli trudności z opłaceniem towarów zakupionych w obcej walucie. Tłumiona waluta wywołała kolejny problem.

*Handel zagraniczny: Polityka realizowana przez rząd i realizowana przez niego mapa drogowa zmuszały firmy do eksportu i handlu z silnymi gospodarkami, a niski kurs walutowy wywindował miesięczny import do historycznie wysokich poziomów. Podczas gdy właściwi ministrowie zwracali uwagę na wzrost eksportu, który wykazał niewielki wzrost, nikt nie wspomniał o danych dotyczących importu. O ile wypowiedzi Prezesa koncentrowały się wyłącznie na danych o eksporcie, ogłoszone tego samego dnia dane o imporcie były mało nowością. Z drugiej strony, ponieważ deficyt walutowy został odwrócony, waluta, która była łyżką zasilana przez eksport, wychodzi poprzez import. Uszkodził także inne dane.

*Gary Tenge: Spadek salda importu i eksportu rzucił kolejny uciążliwy obraz na zarządzanie gospodarcze, które dążyło do osiągnięcia nadwyżki na rachunku obrotów bieżących bez ignorowania wpływu niektórych innych czynników: deficytu na rachunku obrotów bieżących. Doszło do punktu, w którym deficyt na rachunku obrotów bieżących, jeśli dodamy do tego wzrost cen gazu ziemnego, ropy naftowej i surowców w wyniku wojny rosyjsko-ukraińskiej. Deficyt obrotów bieżących, jedno z największych zagrożeń dla gospodarki, wzrósł, ale nie podjęto zbyt wielu działań. Ponieważ to wszystko miało efekt domina. Guzik jest od początku źle zamocowany. Cały ten obraz zaostrzył jeszcze jeden problem.

* Banki, KKM, Budżet itp.: Banki już widziały irracjonalność udzielania pożyczek w obecnym środowisku. Weszli do wyścigu bezpośrednich depozytów, ponieważ mieli trudności ze znalezieniem źródeł. Banki publiczne nadal udzielały pożyczek pod kierownictwem politycznym, ale z powodu strat podatkowych musiały szukać wsparcia kapitałowego na dużą skalę ze strony Skarbu Państwa. Skarb Państwa zapewnił kapitał, aby zapobiec osłabieniu banków publicznych, ale teraz trzeba to uregulować. Z drugiej strony banki prywatne hamują, wiedząc, że im mniej pożyczają, zwłaszcza na mieszkania, tym łatwiej będzie im pracować. Gdy kierownictwo gospodarki zobaczyło, że limit walutowy wkrótce eksploduje, znalazło zupełnie nową metodę, zwaną depozytami zabezpieczonymi walutą, aby kontrolować popyt. Towarzyszyło temu miliardowe zapotrzebowanie, ale banki prywatne również czerpały duże korzyści z tego systemu. W miesiącach, kiedy wrota zapory były lekko uchylone lub nic więcej nie można było zrobić, skarb państwa i CPRD zaczęły pobierać z budżetu różnicę w wysokości ponad 100 miliardów lirów miesięcznie. W rzeczywistości nie ma już budżetu ani celu. Koszt tych badań pokrywał budżet ogólny. Oczywiście w ramach cyklu demokratycznego okres pięcioletni minął i przyszedł czas na wybory. Nie pozostawia to rządowi innego wyboru, jak „trwać w błędzie”.

*Polityka zagraniczna: Oprócz trudności, jakie wiążą się z wyborami politycznymi przy pewnych obowiązkowych stanowiskach, zaostrzyła się różnica między Stanami Zjednoczonymi a Unią Europejską i Zachodem w polityce zagranicznej, a wiele kwestii, takich jak wojna w Syrii, konflikty wewnętrzne w Libii, napięcia z Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Egipt oraz obecność PKK w Iraku. Dlaczego historyczne zbliżenie z krajami Zatoki Perskiej i Bliskiego Wschodu uległo pogorszeniu? Oczywiście pogorszenie stosunków z Zachodem pociągnęło za sobą koszty, ale presja na gospodarkę wzrosła, gdy odcięto zasoby od Zatoki Perskiej i Bliskiego Wschodu, oparte na dobrych stosunkach w każdych okolicznościach. W związku z niedawną deeskalacją amunicja była transportowana do CPRT różnymi trasami z krajów takich jak Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Arabia Saudyjska.

Co zrobiłby Mehmet Simcek?

Niestety już na wstępie można powiedzieć, że Turki zapłaci za swoje błędy z przeszłości.

Minister skarbu i finansów Mehmet Simcek będzie stosował zasady „realistycznej polityki procentowej”, „dyscypliny fiskalnej” i „środowiska zaufania wobec inwestorów zagranicznych” – podkreślał od pierwszego dnia swojego przybycia. W rezultacie powróci do polityki ograniczającej inflację.

Kolejnym wydarzeniem, które skłoniło nas do ufnego spojrzenia w przyszłość w krótkim okresie, jest powrót banku centralnego do operacji w nowej kadencji, co zapoczątkowało optymistyczne otoczenie. Wzrost stopy procentowej z 8,5 proc. do 15 proc. na koniec 27 miesięcy również oznaczał, że stopa procentowa będzie stopniowo osiągać pożądany poziom.

Jednakże,

W krótkim okresie rosnąca waluta może podnieść ceny wszystkiego, od cen paliwa po koszty produkcji. Nadchodzące podwyżki przejawią się jako inflacja i stworzą nowe koszty.

W tym kontekście,

Decyzje podejmowane przez kierownictwo gospodarki są ważne. Ponieważ deficyt w handlu zagranicznym zmniejsza się z powodu niższego importu, celem jest deficyt na rachunku obrotów bieżących, wymiana walut z turystyki i udział inwestycji zagranicznych, budzące zaufanie inwestycje zagraniczne i tendencja spadkowa kursu walutowego.

Podstawowym celem niezależnego banku centralnego jest podjęcie pierwszych kroków w celu obniżenia inflacji i stworzenia zdrowego otoczenia rynkowego dla inwestycji.

W końcu nie trzeba długo czekać na pierwszą podwyżkę stóp po kilku latach, jeśli chodzi o przyciągnięcie uwagi instytucji pożyczkowych.

Ostatnie słowo: Turcja jest ekonomicznie „bez morza, bez paliwa”. Odtąd nie ma luksusu ani czasu na błędy z przeszłości. Teraz nadszedł czas, aby ponownie prawidłowo zapiąć guziki. Najważniejsza zasada eksponowania właściwych osób i obserwowania ich efektu: Cierpliwość…

Turcja powinna dać czas i okazać cierpliwość Mehmetowi Simcekowi i jego personelowi oraz politykom, które mają zostać wdrożone.

patronlardunyasi.com