Od fabryk po szpitale, od szkół po instytucje publiczne, od placów budowy po gminy – doniesienia o licznych przypadkach masowych zatruć lub niehigienicznej żywności zawierającej robaki, owady i sierść odbijają się na społeczeństwie:
W ubiegłym roku w elektrowni jądrowej Akuyu pracowało około 1500 pracowników, 454 pracowników w OIZ w Manisie, 140 pracowników w stoczniach w Yalova, 65 pracowników w fabryce ceramiki w Belezic, 15 pracowników rynku w Samson, 15 pracowników w Bodrum. 17 pracowników mikrorynku w Stambule, 28 pracowników w fabryce metali Gocaeli Olmetson, 23 pracowników w prywatnej firmie w Sivas, 12 pracowników w fabryce tekstylnej w Malatya, 13 pracowników budowlanych na placu budowy w Ankarze, 20 pracowników w prywatnej stoczni w Jałowa. Robotnik, 30 pracowników fabryki Çerkezköy Arcelik zostało zatrutych jedzeniem, które spożyli. Jak wynika z noty informacyjnej Izby Lekarskiej w Ankarze, od początku 2023 roku w prasie co miesiąc pojawiają się skargi na szpital.
Zatrucie pokarmowe, którego doświadczyły tysiące pracowników, stało się niekwestionowanym określeniem „niezdrowej żywności”. Problem ten, który stał się chroniczny w kontekście zdrowia publicznego i zdrowia pracowników, jest wynikiem logiki rynkowej rozwijającej się poprzez przetargi, od prywatyzacji po dotowane stosunki pracy, od kalkulacji kosztów po deregulację.
żywność spożywana przez pracowników w skali czasowej w ciągu dnia pracy i w skali przestrzennej w miejscu pracy; Kto podawał to jedzenie, okres (przerwy), wartości odżywcze, standardy higieny, porcja i ilość były zawsze ważnymi tematami walki klas.
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.