Ocena planu średniookresowego w oparciu o makro i mikroekonomię

Ogłoszono plan średniookresowy, który stanowi ważny etap procesu racjonalizacji. Prawdą jest, że zapowiadany projekt spotka się z szeroką akceptacją na rynku krajowym i międzynarodowym.

Spodziewam się jednak zmiany planu po wyborach w marcu 2024 r., kiedy to będę mógł podjąć pierwszą decyzję. Powody wskazałem w poniższych nagłówkach. Plan średniookresowy rozpatrywany jest pod kątem wyników i oczekiwań na poziomie makro i mikro. Specjalna ocena zostanie przeprowadzona za rok 2024.

Rozwój: Oczekuje się, że nie nastąpi utrata wydajności w rozwoju, który jest najważniejszą częścią MTP. Jednakże wątpliwe jest, jak będzie wyglądał wzrost gospodarczy, gdy inflacja będzie niska, a przewiduje się, że wzrost ten zmniejszy inwestycje i konsumpcję w sektorze prywatnym i publicznym. Zakłada się, że nastąpi znaczny wzrost napływu kapitału zagranicznego i będzie on decydował o wzroście eksportu. Jest jednak mało prawdopodobne, aby założenia te spełniły się w 2024 roku. Oczekuję, że wzrost gospodarczy znacząco wyhamuje, zwłaszcza po drugim kwartale 2024 r., kiedy nastąpi rewizja MTP.

Popyt krajowy: Można racjonalnie oczekiwać, że popyt krajowy na MTP ukierunkowane na inflację spadnie, jednak jego poziom pozostanie niski w zależności od poziomu realizowanej polityki, w szczególności polityki odsetkowej i kredytowej. Można spodziewać się spadku realnych obrotów, szczególnie w przypadku sektorów działających w oparciu o popyt krajowy. Prawdopodobne są realne spadki, szczególnie w sektorze mieszkaniowym i samochodowym. Oczekuje się, że eksport będzie wspierany przez wybraną tutaj politykę kredytową.

Aktualny niedobór: Oczekuje się, że deficyt obrotów bieżących, najważniejszy czynnik ryzyka kursowego, zmniejszy się w 2024 r. do 3,1 proc. PKB. Oczekuje się jednak, że spadek ten będzie wynikał ze zmniejszenia udziału importu w dochodzie narodowym i zwiększenia dochodów z turystyki, a nie ze zwiększania udziału eksportu w dochodzie narodowym, które są kluczowymi czynnikami.

Faiz: Polityka odsetkowa jest być może najważniejszą częścią procesu normalizacji w całym programie. Oczekuję jednak, że prawdziwy status tych praktyk poznamy po wyborach w marcu 2024 r. Dostęp do kredytu stanie się łatwiejszy, ale koszty wzrosną w zależności od faktycznej kwoty.

READ  Zielona gospodarka w obliczu inflacji | Özgür Bayram Soylu

Gdzie: Choć prognozę kursu określa się jako nieograniczoną, warto zaznaczyć, że tworzy ona mnożnik wartości liczbowych w całym programie. W związku z tym pojawia się pytanie, czy prognozowana stopa inflacji na poziomie 65 proc. na koniec 2023 r. spadnie do 33 proc. w 2024 r., jeśli parametry na 2024 r. będą uwzględniały wzrost inflacji powyżej poziomu inflacji. Jak wspomniałem powyżej, MTP zostaną poddane rewizji po wyborach w marcu 2024 roku. Jeśli obecne zarządzanie gospodarką będzie kontynuowane, spodziewam się renesansu wyższych stóp procentowych, niższego wzrostu gospodarczego i aprecjacji kursu walutowego.

Zapalenie: Spodziewam się, że do końca 2023 roku inflacja przekroczy 70 procent. Po pierwszej połowie 2024 r. moje oczekiwania będą wynosić 40 proc. ze względu na efekt bazy i politykę ograniczania popytu. Jednakże, jak wspomniałem w pozostałych wskaźnikach powyżej, oczekiwania te powinny mieć negatywny wpływ na dane dotyczące wzrostu i zatrudnienia MTP.

Polityka podatkowa: Wraz z procesem ograniczania popytu negatywny wpływ, jaki ten plan będzie wywierał na segment niższy i średni, budzi wątpliwości, czy nie wspomniano w nim o instrumentach podatkowych i oczekiwaniach, jakie należy wdrożyć w przypadku osób o wyższych dochodach. Proces nie będzie sprawiedliwie rozłożony jak w przeszłości. Ryzykiem w tym zakresie jest inflacja, która w 2024 r. ma obniżyć się o 4 proc. do 33 proc., a wpływy podatkowe wzrosną o 73,5 proc. Prognozowanie dochodów podatkowych powyżej inflacji oznacza nowe podwyżki podatków.

Rola: Jeżeli w planie zapewniono, że polityka kapitałowa zostanie zaostrzona do końca 2023 r., właściwsze byłoby podkreślenie polityki redukcyjnej po wyborach w marcu 2024 r., zwłaszcza że wpływa ona na środki pieniężne i płynność na poziomie przedsiębiorstw.

Należności: Podobnie jak w 2023 r., w 2024 r. będzie to nadal najważniejszy punkt porządku obrad w zakresie działalności finansowej. Gwarancja, dostawa, ubezpieczenie itp. w sprzedaży. Jeśli to konieczne, w procedurach należy uwzględnić procedury umożliwiające rozważenie utraty obrotów.

READ  Rejestracja do programu rejestracji rolników rozpocznie się jutro — wiadomości gospodarcze z ostatniej chwili

Ryzyko: Głównym ryzykiem dla OVP będzie wola polityczna kontynuowania polityki inflacyjnej po wyborach w marcu 2024 roku i zarządzania tym procesem za pomocą ortodoksyjnej polityki gospodarczej. Dodatkowym parametrem jest ciągłość zarządzania gospodarczego. Ryzyko związane z planem polega na tym, że finansowanie oparte na kapitale zagranicznym zmniejszy inflację i deficyt na rachunku obrotów bieżących, jednocześnie utrzymując wzrost gospodarczy, co czyni tę kwestię ryzykowną. W tym przypadku decydujące znaczenie będzie mieć także składka CDS i ocena ratingowa naszego kraju. Kwestia eksportu jest istotna nie tylko z punktu widzenia polityki kursowej, ale także zachowania rynków zagranicznych. Rok 2024 niesie ze sobą kolejne ryzyko projektowe polegające na rewizji w dół celów rozwojowych i oczekiwaniach stagnacji na rynkach światowych.

Przegrani: Importerzy, sprzedawcy bazujący na popycie krajowym, firmy finansujące się poprzez pożyczki ciągłe, firmy chcące zwiększyć przychody zamiast niedoborów gotówki, firmy finansujące swoje inwestycje głównie środkami zagranicznymi, grupy społeczne o niskich i średnich dochodach…

Zwycięzcy: Eksporterzy, sektory działające z niską wagą importu, firmy finansujące swoją działalność z naciskiem na kapitał własny, firmy o wysokiej efektywności gotówkowej, segmenty społeczne nastawione na zyski kapitałowe…

Możliwości: Z punktu widzenia krajowych i zagranicznych aktorów gospodarczych projekt sam w sobie stwarza możliwości, unikając konieczności podejmowania działań naprawczych. Na rynkach światowych w dalszym ciągu utrzymuje się apetyt na ryzyko i poszukiwanie okazji inwestycyjnych. Wraz z zakończeniem podwyżek stóp procentowych, szczególnie w gospodarkach rozwiniętych, perspektywy gospodarek rozwijających się i Turcji staną się bardziej realne. Możliwości wymiany walut wynikające z bycia regionem jako węzeł energetyczny oraz dodatkowe możliwości, jakie stwarzają procesy transferu logistyki, będą wspierać finansowanie wzrostu.

Ostatnie słowo: Wydatki na opiekę społeczną są zrównoważone, jeśli są dzielone równo…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *