Wstyd z jednej strony na początku igrzysk!


W ubiegły piątkowy wieczór z wielką uwagą obserwowałem w belgijskiej telewizji ceremonię otwarcia Igrzysk Olimpijskich w 2024 r., związane z nią demonstracje, a sportowcy z uczestniczących krajów przekraczali Sekwanę w strojach narodowych machając do swojego stanu. Przypisane do nich flagi, łodzie różnej wielkości.

Sportowcy państwa izraelskiego, którego krwawa łaźnia trwa na terytoriach palestyńskich, zajęli swoje miejsca na ceremonii pod specjalnym zabezpieczeniem, jednak Rosja, posiadająca największe terytorium na świecie, została wykluczona z tych najważniejszych międzynarodowych igrzysk. Zjawisko, które rozpoczęło się po II wojnie światowej i upadku Związku Radzieckiego w latach 90. XX w., było karykaturalną rekonstrukcją „zimnej wojny”, która trwała aż do jej upadku w latach 90. XX w.

Związek Radziecki po raz pierwszy wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1952 r. i od tego czasu brał udział w letnich i zimowych igrzyskach olimpijskich 18 razy. W sześciu z dziewięciu wydarzeń Letnich Igrzysk Olimpijskich reprezentacja radziecka przekroczyła łączną liczbę zdobytych złotych medali, a w dziewięciu występach na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich siedmiokrotnie przekroczyła łączną liczbę złotych medali.

Ponadto 80 krajów wzięło udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie.

Wiem, że mania zbrojeniowa powróciła w całym świecie zachodnim i chociaż Układ Warszawski po upadku Związku Radzieckiego należy już do przeszłości, NATO poczyniło postępy, rekrutując byłe kraje socjalistyczne we wschodniej Europie. W nowej epoce, która stała się nieporównywalną potwornością wojenną, wiele międzynarodowych wydarzeń społecznych, kulturalnych i sportowych, zwłaszcza igrzyska olimpijskie, w dalszym ciągu pada ofiarą wojennych ambicji, nawet w nowszych „neutralnych” krajach ikonicznych, takich jak Szwecja i Finlandia. A farsz…

Tak, uważnie obserwowałem, jak sportowcy z 54 krajów z Afryki, 48 z Europy, 44 z Azji, 41 z obu Ameryk i 17 z Oceanii przepływali obok na łodziach różnej wielkości, machając flagami narodowymi. W mojej karierze dziennikarskiej doświadczyłem międzynarodowych wydarzeń, osobiście uczestnicząc lub oglądając je w telewizji, i ból, który poczułem, wrócił do mojego serca.

Po pierwsze, z wyjątkiem Rosji, podczas gdy Chiny, Indie i Brazylia są wymienione w kolejności nazw, trzy wielkie łodzie, władcy świata zachodniego, Stany Zjednoczone, Anglia i Francja, są zachowane z rezerwą. Ignorowane w kolejności alfabetycznej i nadal traktowane z wielką pompą, otwarcie Igrzysk Olimpijskich w 2024 r. naznaczone było klasycznym zachodnim kolonializmem.

READ  Prezydent Recep Tayyip Erdogan zaprosił Ergina Atamana

Jednak jako dziecko Europy Południowo-Wschodniej i Bliskiego Wschodu tym, co mnie wstrząsnęło i zbulwersowało, była starożytna historia Bliskiego i Środkowego Wschodu, w której sportowcy z krajów liczących zaledwie 10 000 mieszkańców krzyżowali się ze swoimi narodowościami. W tej flocie łodzi, flag i strojów narodowych naród kurdyjski, który bronił swojego języka narodowego, charakteru i honoru przed wszelkimi formami ucisku i ucisku, nie jest w żaden sposób reprezentowany na tym międzynarodowym wydarzeniu.

Moja reakcja na wykluczenie narodu kurdyjskiego 25 lat temu, w 1999 r., w artykule, który napisałem dla Politics, przedstawiciele Kurdów zebrali się nie tylko z Turcji, ale także z Iraku, Syrii i Iranu, aby utworzyć Kongres Narodowy Kurdystanu (KNK) w Holandii .

Dokonując podobieństw między Afrykańskim Kongresem Narodowym (ANC) a Kongresem Narodowym Kurdystanu (KNK), stwierdził, że AKN pod przywództwem Nelsona Mandeli wyzwolił Republikę Południowej Afryki z uścisku apartheidu. Dyskryminacja, ta nowa formacja kurdyjska wyzwoliła Wielki Kurdystan we wszystkich obszarach, wyruszyliśmy w celu ratowania ludzi z więzienia, a każdy, kto twierdzi, że jest demokratą lub miłującym pokój, powinien wspierać tę walkę.

Wspomnienie sprzed 7 lat…

Przypomniano mi o tym i w artykule opublikowanym 28 września 2017 r., czyli w pierwszym roku, w którym RT Gershek rozpoczął nadawanie, zapytano mnie:

Cóż może być bardziej naturalnego niż zerwanie przez jeden z najstarszych i najbardziej zadomowionych krajów w regionie łańcuchów zależności i uczestnictwo we wspólnocie narodów posiadających własną flagę i własny język?

Tak, w Organizacji Narodów Zjednoczonych, którą nazywamy Wspólnotą Narodów, St. Kitts i Nevis z populacją 50 tysięcy, Liechtenstein z populacją 30 tysięcy, Monako i San Marino, Palau z populacją zaledwie 20 osób. Tuvalu z populacją 1000 i 10 000 z równymi prawami…

Kraje te, o dużej populacji, takie jak miasta i wsie Wielkiego Kurdystanu, mają równy głos i prawa głosu w Organizacji Narodów Zjednoczonych z krajami takimi jak Chiny i Indie, których liczba przekracza miliard, oraz krajami takimi jak Stany Zjednoczone, Rosja i Japonia. Indonezja, Brazylia, Pakistan i Meksyk, których populacja liczy się w setkach milionów. Jednak naród kurdyjski, którego całkowita populacja sięga prawdopodobnie 30-40 milionów, wraz z diasporą z całego świata, jest nadal kolonią czterech krajów.

W obliczu tej haniebnej niesprawiedliwości nikt uczciwy i sumienny nie może milczeć, jeśli nie wstrzyknięto mu w żyły trucizny rasizmu.

Nasz przyjaciel Recep Maraşlı na swojej stronie na Facebooku udzielił niezbędnej odpowiedzi na kolejne groźby wobec miłującego wolność irackiego narodu kurdyjskiego pod pretekstem „bezpieczeństwa terytorialnego”:

Wielki Związek Radziecki rozpadł się, powstało 10 niepodległych narodów… i jakby tego było mało, upadł Układ Warszawski, zmieniły się reżimy… Upadł mur, Niemcy Zachodnie zaanektowały Wschód. Narody czeski i słowacki zostały od siebie oddzielone. Jugosławia rozpadła się i powstało 7 niepodległych narodów… Pokój i porządek świata nie został zakłócony, a jego bezpieczeństwo nie zostało zagrożone…

Ale jeśli 5 milionów Kurdów pójdzie do urn, aby zadecydować o swojej przyszłości, region ulegnie destabilizacji, a porządek światowy zostanie zakłócony!…

Są 22 kraje arabskie. Na Bliskim Wschodzie nie ma ani niestabilności, ani porządku, ale jeśli Kurdowie, jedna z najstarszych i najbardziej osiadłych populacji w regionie, pozostaną jednym państwem, niestabilność i pokój na świecie zostaną zakłócone.

Tak naprawdę najbardziej stabilną, spokojną i pokojową częścią świata jest Bliski Wschód… przyjdź też!

Drogi Ismail Beshighi wyraził swoją reakcję na wykluczenie Kurdów z Igrzysk Olimpijskich 2012 w oświadczeniu opublikowanym w BBC 9 kwietnia 2014 r.:

Na przykład dzisiaj w 27-członkowskiej Unii Europejskiej Luksemburg, Malta i Cypr to państwa liczące około pół miliona mieszkańców. Kiedy patrzymy na Kurdów na Bliskim Wschodzie, ich populacja wynosi ponad 40 milionów, ale dlaczego Kurdowie nie mają statusu? Na przykład licząca 47 członków Rada Europy składa się z czterech państw: San Marino, Monako, Liechtenstein i Andora. Ale Kurdowie nie mają statusu. Jeśli chodzi o terroryzm, mamy na myśli Kurdów. Porządek międzynarodowy jest rozkazem skierowanym przeciwko Kurdom.

Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Londynie w 2012 roku. Pomimo tak dużej populacji Kurdów brakuje w globalnej rodzinie narodów. Pomiędzy Australią a Nową Zelandią leżą stany Tavalu i Vanuatu. Jedna ma populację dziesięciu tysięcy, a druga ma populację 15 tysięcy. Oni są ONZ.

Tak, po wczorajszej smutnej scenie, każda osoba i organizacja, która twierdzi, że wspiera demokrację, prawa i prawo w Turcji, zwłaszcza CHP, która już przy wsparciu narodu kurdyjskiego próbuje dojść do władzy w dużych miastach. Teraz musi zająć stanowisko w tej sprawie, aby stać się potęgą całego kraju, żądając „przedterminowych wyborów”.

READ  Era İbrahima Hacıosmanoğlu w tureckiej piłce nożnej! Szczegóły pokonania Mehmeda Buykekshiego w wyborach…

Wszyscy odpowiedzialni za główną opozycję, zwłaszcza nowy lider CHP Özgür Özel, w rozmowie z Tayyipem Erdoganem stosowali różne formy odprężenia, mówiąc: „Jesteśmy główną opozycją w Turcji, ale jesteśmy partią Turcji za granicą”. Muszą natychmiast uświadomić sobie swoje obowiązki wobec narodu kurdyjskiego i rozpocząć dialog z prawdziwymi przedstawicielami narodu kurdyjskiego, oparty na demokracji, pokoju i prawach człowieka.

W szczególności należy natychmiast zaprzestać prób mediacji między Assadem a Erdoganem, którego głównym celem jest położenie kresu kurdyjskiej obecności politycznej w Rożawie.

Następne wybory powszechne w Turcji odbędą się 7 maja 2028 roku… Dwa miesiące później Igrzyska Olimpijskie 2028 odbędą się w Los Angeles…

Tak, sportowcy z Kurdystanu powinni zadbać o to, aby zająć należne im miejsce w paradzie narodów na tych igrzyskach olimpijskich, ze swoimi strojami narodowymi i flagami.


Kim jest Dogan Oskuden?

Od 1952 pracował w gazetach Ege Güneşi, Sabah Postası, Milliyet, Öncü w Izmirze, a w latach 60. był redaktorem naczelnym gazet Gece Postası i Akşam w Stambule. Od 1967 roku wraz z żoną Insi Tussaul, Yasserem Kemalem i Fethi Nasi publikował magazyn Socialist Ant. Pracował w administracji Stowarzyszenia Dziennikarzy, Stowarzyszenia Dziennikarzy, Rady ds. Honorów Prasowych i Partii Robotniczej Turcji. Opuścił Turcję po zamachu stanu 12 marca 1971 r. i był jednym z założycieli organizacji antydemokratycznej, agencji informacyjnej Inform-Turk oraz Güneş Atölyesi Abroad i Unii na rzecz Demokracji po zamachu stanu 12 września 1980 r. W 1982 roku on i jego żona zostali pozbawieni obywatelstwa tureckiego przez Evrena Juntę. Istnieją dokumenty protestacyjne przeciwko reżimowi z 12 marca, Czarna księga przeciwko reżimowi z 12 września, dwutomowy „bezpaństwowiec” dziennikarz, książki w języku angielskim o jego życiu i zmaganiach w Turcji oraz na wygnaniu oraz siedem tomów książek. Zatytułowane „Pisma wygnańcze” w języku tureckim i francuskim. Pisze od chwili założenia RT Gerschek. (https://www.info-turk.be/ozguden-tugsavul-T.htm)

READ  Ebrar Karakurt wszedł na scenę, aby świętować z utworem „I'm Like This”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *