„Wiele osób zostaje nauczycielami, aby zostać urzędnikami państwowymi” – powiedział Bilal Erdogan, który nie postrzega nauczania jako „ideału”. Wychował uczniów Imama Hatifa

Prezydent i lider AKP Recepa Tayyipa ErdoganaBilal Erdoğan, przewodniczący rady nadzorczej Science Spread Foundation i jego syn, powiedzieli: „Nikt w Turcji nie może powiedzieć, że nauczycielami zostają tylko idealiści. Oczywiście możemy się spierać, czy takie twierdzenie w ogóle istnieje, ale wielu z nich zostaje nauczycielami nauczycieli, aby zostali urzędnikami państwowymi”. Erdoğan pochwalił także uczniów Imama Hatifa i powiedział: „Jako uczniowie Imama Hatifa postanawiamy szanować nauczycieli w naszych szkołach”.

Bilal Erdoğan, przewodniczący rady nadzorczej Fundacji Rozpowszechniania Wiedzy, przemawiał podczas 20. Konferencji Uczonych imama Hatifa, która odbyła się w Centrum Kongresowym im. Recepa Tayyipa Erdoğana na Uniwersytecie Usak.

Bilal Erdoğan, który powiedział, że system naboru nauczycieli w Turcji nie opiera się na zasadach „najlepszej kariery”, ale na systemie służby cywilnej, powiedział: „Nikt w Turcji nie może powiedzieć, że nauczycielami zostają tylko idealiści. Jeśli tacy ludzie istnieją (…) Z pewnością możemy się spierać, ale wielu z nich zostaje urzędnikami państwowymi”. powiedział.

Według wiadomości DHA oświadczenie Bilala Erdoğana brzmi:

„Zdecydujmy się szanować nauczycieli w szkołach Imama Hadiego”

„W Turcji nikt nie może powiedzieć, że nauczycielami zostają tylko idealiści. Jeśli ktoś ma takie twierdzenie, z pewnością możemy argumentować, ale wielu z nich zostaje nauczycielami, aby zostać urzędnikami państwowymi. Krótko mówiąc, jeśli ten zawód nauczyciela nie będzie zorganizowany. , to trzeba się zastanowić, jak sprawić, by odwiedzający nas znajomi poczuli się docenieni, jak sprawić, by zrozumieli wagę swojej pracy, jak ich motywować, a to jest sposób pracy, który może szybko przynieść rezultaty w edukacji, co według mnie myśleć to nasz obowiązek jako społeczeństwa obywatelskiego.Własne szkoły. .

„Kiedy widzisz go leżącego na boku, mówisz: «Po co w ogóle próbuję?»

Nie mogę sobie uwierzyć, gdybym to był ja. „Dlaczego się staram?”, „Czy ktoś nagrodzi mnie za to, że odniosłem większy sukces?”, „Czy dostanę ani grosza więcej za to, że odniosę większy sukces?” Czy jest coś takiego w nauczaniu? NIE. Zaczynasz, pracujesz aż do emerytury. Jeśli więc zobaczysz, że niektórzy z Twoich znajomych-nauczycieli leżą na uboczu i nie wkładają zbyt wiele wysiłku, powalą Cię i zapytają: „Po co w ogóle próbuję?”. W takim środowisku, jeśli my, jako zwolennicy i wolontariusze, będziemy walczyć o to, aby przyjąć naszych przyjaciół nauczycieli, stanąć za nimi, wspierać ich, nie krytykować, nie potępiać ani nie sprzeciwiać się, jeśli będziemy w stanie wykonać pracę, która daje morale i inspirację, możemy zobacz wyniki u nauczyciela. „Jeśli zrobimy to w klasie liczącej 30–40 uczniów, odniesiemy sukces”.