Wiadomości z ostatniej chwili o wojnie… „Odwet Izraela wobec Turcji!” Dwa tygodnie później ogłosili zabawny ruch

Nowa era, która rozpoczęła się, gdy Turcja odcięła cały eksport i import do Izraela, zepchnęła administrację Tel Awiwu w kąt. Decyzja o embargu handlowym ogłoszona przez Ankarę 2 maja była pierwszą decyzją wymierzoną w Izrael w wojnie, która rozpoczęła się 7 października.

Amerykańska gazeta New York Times określiła posunięcie Turcji jako najnowszą międzynarodową sankcję za atak na Izrael i napisała, że ​​izolacja wobec Tel Awiwu rośnie.

W rozmowie z niemieckimi mediami Galia Lindenstrass, starszy ekspert izraelskich studiów nad bezpieczeństwem narodowym (INSS), stwierdziła, że ​​uważa drastyczne posunięcie Turcji za „ekstremalne i szokujące” i martwi się tym, co może się faktycznie wydarzyć. Następny.

W 2023 roku wymiana handlowa między Turcją a Izraelem wyniosła około 7 miliardów dolarów.

Kilka tygodni później Izrael odpowiedział zerwaniem wszelkich powiązań handlowych z Tel Awiwem. Minister finansów Izraela Bezalel Smodrich zapowiedział wypowiedzenie umowy o wolnym handlu między Turcją a Izraelem i nałożenie 100-procentowej dodatkowej taryfy na import z Turcji.

Szukają alternatywy dla Turcji

Faszystowski minister Smodrich powiedział, że Turcja łamie porozumienia międzynarodowe i zapowiedział przedłożenie rządowi planu odwetu do zatwierdzenia. Plan zakłada zniesienie wszelkich obniżonych ceł nałożonych na towary eksportowane z Turcji do Izraela w ramach Umowy o Wolnym Handlu. Ponadto wszystkie towary importowane z Turcji będą objęte dodatkowym cłem w wysokości 100 procent ad valorem, oprócz istniejącej stawki celnej.

Ankara swoją decyzją ogłosiła bojkot gospodarczy Izraela i wydała oświadczenia skierowane przeciwko izraelskiemu ministrowi finansów, prezydentowi Recepowi Tayyipowi Erdoganowi.

Smodrich zauważył, że będą starali się zdywersyfikować źródła importu, aby zmniejszyć swoją zależność handlową od Turcji, kładąc nacisk na poszukiwanie alternatyw.

„The Jerusalem Post” opublikował raport, w którym jako alternatywne adresy wymieniono Chiny, Europę Wschodnią, Grecję, Niemcy, Cypr Południowy i Tajwan.