Muzyka może pojawiać się w różnych formach w kulturach na całym świecie, ale badacze wykazali, że każdy człowiek potrafi rozróżnić pewne tematy. Jest jeden główny wyjątek: piosenki o miłości.
Główny autor badania, Samuel Meher, jest adiunktem w Yale Child Study Center i starszym wykładowcą na Uniwersytecie w Auckland. „Na całym świecie ludzie śpiewają w ten sam sposób” – powiedziała Mehr. On mówi. „Muzyka ma głębokie korzenie w ludzkich interakcjach społecznych”.
Ponad 5 tysięcy osób z 49 różnych krajów
Na potrzeby badań opublikowanych w Journal of the National Academy of Sciences badacze z Yale odtworzyli 14-sekundowe ścieżki głosowe ponad 5000 osobom z 49 krajów. Utwory te pochodzą z banku piosenek skompilowanych z różnych kultur. Uczestnicy badania pochodzili nie tylko ze świata uprzemysłowionego, ale także z małych i stosunkowo odizolowanych społeczności. Razem mieszka ponad 100 osób wybranych z trzech wspólnot, maksymalnie 100 osób.
Do każdego utworu słuchacze wybierali, który z czterech gatunków muzycznych najbardziej im odpowiada: taniec, kołysanka, muzyka „uzdrawiająca” i muzyka miłosna.
W przeciwieństwie do większości testów psychologicznych przeprowadzanych w jednym języku, ten test przeprowadzono w 31 językach. Jednak niezależnie od języka użytego w ankiecie, osoby ze wszystkich kultur bez problemu potrafiły rozpoznać muzykę taneczną, kołysanki i w mniejszym stopniu muzykę uzdrawiającą. Badaczom nie udało się jednak znaleźć muzyki określanej jako pieśni miłosne w innych gatunkach.
Kiedy badacze przeanalizowali odpowiedzi według grup językowych, 27 z 28 grup uznało piosenki taneczne za odpowiednie do tańca. Wszystkim 28 grupom udało się rozpoznać kołysanki. Jednak tylko 12 z 28 grup było w stanie zidentyfikować piosenki o miłości.
Dlaczego ludzie mają problem z rozpoznaniem muzyki o miłości?
„Jednym z powodów może być to, że piosenki miłosne to niejednoznaczny gatunek” – stwierdziła główna autorka Lydia Yurt, asystentka naukowa w Yale Child Study Centre i absolwentka Uniwersytetu w Amsterdamie. On mówi. „Oprócz piosenek o miłości, które wyrażają szczęście i zauroczenie, są też piosenki o miłości, które wyrażają smutek i zazdrość. Nieco lepiej wypadły osoby słuchające piosenek miłosnych z sąsiednich krajów oraz piosenek w ich własnym języku. „Może to wynikać ze znajomego języka i tożsamości kulturowej”.
Autorzy odkryli jednak, że oceny słuchaczy były w większości dokładne i spójne, z wyjątkiem piosenek o miłości, których nie można było wytłumaczyć bliskością językową lub geograficzną piosenkarzy. Pokazuje, że u podstaw różnorodności muzycznej leżą uniwersalne zjawiska psychologiczne.
„Nasze umysły ewoluowały tak, aby słuchać muzyki. „Muzyka nie jest nowym wynalazkiem” – mówi Yurdam. „Jeśli jednak przestudiujemy tylko zachodni świat i piosenki zachodnich słuchaczy, możemy jedynie snuć przypuszczenia na temat zachodniego świata”. Takie wnioski nie obowiązują całej ludzkości.”
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.