Turecka polityka CHP i uchodźcy

Kryzys syryjski, który rozpoczął się w 2011 roku i wybucha od 12 lat. Kryzys uchodźczy spowodowany wojną został nieco zapomniany ze względu na szybko zmieniającą się globalną agendę. W ubiegłym roku uwaga Europy skupiła się głównie na przesiedlonych Ukraińcach po wojnie ukraińsko-rosyjskiej.
Jednak Syryjczycy, którzy musieli opuścić swój kraj, nadal walczą o nowe życie w krajach takich jak Turcja, Liban, Jordania i inne części świata. Turcja jest nadal domem dla największej na świecie populacji uchodźców, pomimo spadku dochodów w ostatnich latach.

Pomimo tego, że Turcja jest krajem, który otworzył swoje podwoje dla dużej liczby uchodźców w bardzo krótkim czasie, kwestia uchodźców w Turcji nie przekształciła się w długotrwały konflikt. Biorąc pod uwagę pojawienie się i wzrost skrajnie prawicowych partii antyuchodźczych w różnych krajach europejskich oraz ich sukces wyborczy w krajach takich jak Niemcy i Szwecja, sytuacja w Turcji była niemal zaskakująca. Aż do wyborów w maju. W tych wyborach widzieliśmy niemal wrogi stosunek do uchodźców z partii opozycyjnych. Tę sytuację nietrudno wytłumaczyć partiom ze spektrum prawicowo-skrajnie-prawicowego. Warto jednak przyjrzeć się postawie CHP jako partii socjaldemokratycznej, zwłaszcza przed drugą turą wyborów prezydenckich.

Stało się to głównym punktem programu Great

Fakt, że kwestia uchodźców stała się jednym z najważniejszych punktów programu wyborczego, nie może być rozpatrywany niezależnie od sytuacji w kraju. Wraz ze wzrostem długości pobytu Syryjczyków w kraju oraz wzrostem kosztów żywności i schronienia zaczęły narastać wezwania do repatriacji. Po trzęsieniach ziemi z 6 lutego brak mieszkań i duże podwyżki czynszów zwróciły większą uwagę na syryjskich uchodźców.

Badania opinii publicznej pokazują również, że w ostatnich latach nasiliły się negatywne nastawienia do uchodźców. Na przykład według badania Syrians Barometer wspieranego przez Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) w 2017 r. odsetek Syryjczyków opowiadających się za powrotem do kraju wynosił 48,9 proc., podczas gdy odsetek ten wzrósł do 82 proc. 2021. Podobnie badania pokazują spadek przekonania, że ​​Syryjczycy mogą żyć w harmonii ze społeczeństwem tureckim. Wzrost antyuchodźców, a przynajmniej negatywnych opinii o uchodźcach, odegrał ważną rolę w przedwyborczej retoryce wszystkich partii opartych na przesiedleniach.

Wśród tych partii CHP zajmuje szczególne miejsce jako partia socjaldemokratyczna. Nie mogąc osiągnąć upragnionego zwycięstwa w pierwszej turze wyborów, CHP poddała się antyuchodźczej retoryce zwycięskiej partii i nie miała perspektywy strategicznej przed drugą turą. Jednak CHP unikał tego przez lata. Mimo rosnących w społeczeństwie nastrojów antyuchodźczych CHP od dawna podąża drogą zgodną z wartościami humanitarnymi i uniwersalnymi. Zastosowany język i polityka zaproponowana w raportach opracowanych przez CHP były umiarkowane. Na przykład w 2016 roku CHP wyprodukowało tytuł „Between Borders – An Experiment from Human Drama to Humanity”, który zaleca ustanowienie polityki integracji z wizją socjaldemokratyczną. W notatkach politycznych platformy naukowej przygotowanych w 2019 r., po zwróceniu uwagi na tragiczne warunki, w jakich żyją Syryjczycy, CHP ogłosiła, że ​​umożliwi Syryjczykom powrót do ich krajów po podjęciu niezbędnych działań instytucjonalnych, dyplomatycznych i ekonomicznych. Wypracują uczciwą i spójną politykę dotyczącą integracji uchodźców na stałe przebywających w Turcji.

W okresie poprzedzającym wybory w maju 2023 r. CHP ostrożnie posługiwała się językiem opartym na zasadzie repatriacji, ale nadal była ostrożna. Jednak retoryka uchodźcza stosowana przez CHP zaostrzyła się między dwiema rundami wyborów. Kierując się w szczególności głosami oddanymi na Sinana Öğana, lider CHP Kılıçdaroğlu nie wahał się użyć najbardziej dyskryminujących i niebezpiecznych stwierdzeń, takich jak: „Niech uciekinierzy przyjdą do urn wyborczych, kochając swoją ojczyznę, bez całkowitego zaciemniania życia naszych kobiet”. Protokół podpisany z Partią Zwycięstwa zawierał oświadczenie, że „wszyscy ubiegający się o azyl i uchodźcy, zwłaszcza Syryjczycy, zostaną repatriowani do swoich krajów najpóźniej w ciągu 1 roku”.

Takie podejście jest zarówno niespójne z polityczno-ideologicznym stanowiskiem partii, jak i sprzeczne z bardziej humanitarnym i realistycznym podejściem CHP do niedawna. Sprawia również, że wysiłki gmin CHP na rzecz uchodźców są niewidoczne. Ponieważ wiemy, że wszystkie gminy, niezależnie od partii, robią wszystko, co w ich mocy, aby zapewnić usługi Syryjczykom w swoich regionach i przyczynić się do harmonijnego życia w społeczeństwie, z wyjątkiem gminy Bolu, o której głośno w mediach.

Liczenie głosów na uchodźców

Jak więc wytłumaczyć poślizg CHP przed drugą turą wyborów? Myślę, że ważne są tu dwa czynniki. Po pierwsze, wszystko może wygrać z autokracją. CHP myślała, że ​​przyciągnie głosy Sinana Oguna antyuchodźczą retoryką. Nawet wśród najbardziej postępowych wyborców partii takie podejście uznawano za uzasadnione, jeśli prowadziło do klęski AKP. Po drugie, Partia Zwycięstwa, podobnie jak partie antyimigracyjne w wielu krajach europejskich, zdołała obrócić debatę o uchodźcach we własnym kierunku. Miarą „sukcesu” takich partii są nie tylko otrzymane przez nie głosy, ale także ich wpływ na dyskurs i politykę innych partii. W rzeczywistości Ümit Özdağ wielokrotnie dzielił się starymi wypowiedziami CHP i wypowiedziami na Twitterze, mówiąc, że retoryka CHP dotycząca uchodźców zaostrzyła wdzięczność Jafara wobec partii.

Nieprzejrzysta polityka rządu wobec uchodźców, nieudostępnianie danych i brak demokratycznej debaty w tej sprawie również otworzyły drzwi do spisków. W wysoce spolaryzowanym środowisku politycznym słabe zaufanie obywateli do rządu podsyciło nastroje antyuchodźcze. Do tego stopnia, że ​​przechodząc do drugiej tury wyborów, bezpodstawnie mówiono o liczbie uchodźców w Turcji 10 czy 13 milionów.

To pytanie musi zadać sobie CHP po wyborach. Co zyskuje partia, porzucając swoje socjaldemokratyczne dziedzictwo i zawierając humanitarne, prawne i nierealistyczne porozumienie ze zwycięską partią w sprawie głosów przeciwko uchodźcom? 20 czerwca, w Światowy Dzień Uchodźcy, chcemy stworzyć humanitarną, legalną i zrównoważoną politykę migracyjną, która akceptuje rzeczywistość uchodźców w Turcji i promuje spójność społeczną.