Stan i tendencja w gospodarce jest zbliżony do tego z EC – raport Yetkina

„Jeżeli wszystko jest w porządku z gospodarką Turcji, to dlaczego zmieniliśmy ministra i szefa banku centralnego? Nie, jeśli sprawy nie idą dobrze, dlaczego wciąż chwalimy tych, którzy są odpowiedzialni za wczorajszą porażkę?” Te słowa dotyczyły stanu i przebiegu gospodarki prezesa TEPAV, Güvena Saka. Z jego artykułu na MyEconomy.com.
W swoim artykule zatytułowanym „Wciąż nie jest jasne, co się stanie”, mówi:
• „Minęły dwa tygodnie od wyborów. Od ogłoszenia nowego rządu minął tydzień. W zeszłym tygodniu widzieliśmy, co się nie wydarzy. Czekaliśmy, co się stanie. Ciągle czekamy. Skąd
• „W zeszłym tygodniu myślałem, że nasza sytuacja idealnie pasuje do prawa pierwszego dołka. „Jeśli jesteś na dnie dołka, najpierw przestań kopać”.
Çak uważa, że ​​prezydent Tayyip Erdogan „przestał kopać dziurę”, zastępując ministra skarbu i finansów Nurettina Nebatiego Mehmetem Şimşekiem i zastępując Şahap Kavcıoğlu Kaye Erkan na stanowisku szefa Banku Centralnego. Chociaż nie podał imienia, obszedł to, ale myślę, że Erdogan przypomniał mu o „zasadzie drugiej dziury”, zgodnie z którą Cavusoglu nie mianował go do BRSA i nie dostarczył odpowiednich komunikatów do systemu bankowego:
• „To, że przestałeś kopać, nie zmienia faktu, że jesteś w dołku”.

Nawet jeśli przestanie kopać, nadal jest w dołku

Powiedział, że oznacza to, że rząd Erdogana musi coś zrobić, aby naprawić sytuację gospodarczą i wyjść z dołka.
Fatih Özatay, inny profesor ekonomii, porównał nominację Şimşeka i początkowy wzrost kursu waluty do kontrolowanego otwierania pokrywy, aby zapobiec eksplozji szybkowaru, ale ostrzegł, że „pożar może wymknąć się spod kontroli”, jeśli nie będzie kontynuowany. .
Przed wyborami Özatay przekonywał, że niezależnie od tego, czy Erdogan pozostanie w rządzie, czy wygra lider CHP Kemal Kilidaroglu, należy przed chwilą „powrócić do sprawiedliwości”. Jest to „normalizacja polityki fiskalnej, monetarnej i stabilności finansowej. Wskazuje to na rosnące znaczenie instytucji i ich wkład w kształtowanie polityki”.
Czy są tego objawy? Jak powiedział Güven Sak, przestaliśmy kopać, ale wciąż jesteśmy na dnie dołu; Ludzie chcą wierzyć, są gotowi widzieć szklankę do połowy pełną, ale sytuacja i odejście wciąż nie daje pełnego zaufania.
Sytuacja w gospodarce jest podobna jak w elektrociepłowni.

Pozycja i odjazd w CHP

Debata w CHP wciąż trwa po tym, jak Kılıçdaroğlu nie podał się do dymisji po porażce wyborczej 28 marca.
Zmianę VQA Kılıçdaroğlu i decyzję VQA o podjęciu decyzji Zgromadzenia Ogólnego można uznać za fazę „reguły dołu”, aby zaprzestać wiercenia. Jednak przed 2024 rokiem nie ogłoszono, że Kongres odbędzie się jesienią, na przełomie października i listopada. Jak powiedział profesor Sack o sytuacji gospodarczej; „Jeśli wszystko idzie dobrze, to dlaczego zmieniono VQA, a jeśli nie, to dlaczego odpowiedzialni za awarię pokazywaną na antenie mówią„ Nigdy bez nas ”? Ostatnio pisałem, że CHP jest w tarapatach „powtarzania tych samych rzeczy i spodziewając się innych rezultatów” oraz wymienić kilku posłów 5, 6, 7 kadencji i wszystkie ich porażki.
Tak więc CHP nie przestało jeszcze kopać; Ktoś powiedział: „Koniec z kopaniem?” powiedział. „Kopać dalej” – mówią frakcje, napędzane złamanym zaufaniem swoich wyborców.

Ekrem İmamoğlu, Özgür Özel i sekcje

Burmistrz Stambułu, Ekrem İmamoğlu, który od wielu dni gra podnosząc dawkę, zaznaczając swoją kandydaturę zamiast Kılıçdaroğlu, ma rację, że zmiana nie może ograniczać się do VQA. Ale transformacja CHP nie zależy tylko od odejścia Kılıçdaroğlu; Dopóki są wokół niej członkowie frakcji, tak długo jak jest stan gospodarki, CHP bardzo trudno jest wyjść z dołka.
Ponieważ Kılıçdaroğlu nie jest już posłem do parlamentu, po raz pierwszy od jego powołania nie jest przewodniczącym komisji parlamentarnej CHP. Przewodniczący grupy, Özgür Özel, zaczął mówić z sugestią, że może być kandydatem. Powodem jest to, że İmamoğlu i Özel nie rozmawiali jeszcze otwarcieTym, co napędza ich obu, jest to, że nie ma rozróżnienia między polityką a ideologią, jak w walce Inonu-Ezevit z 1972 roku. Bardziej w formie walki między jednostkami i frakcjami.
Z tego powodu w Ankarze mówi się, że Kılıçdaroğlu sam nie będzie kandydował w kongresie, a jeśli nie zostanie przyjęty, może postawić na Özela.
Niezależnie od tego, czy Kılıçdaroğlu jest liderem CHP, daleko mu do tego, co może zrobić, aby zapobiec pogorszeniu się sytuacji. Ważne jest, aby mieć przy sobie kilof i łopatę, aby frakcje nie kopały dołka i dalej nie opóźniały konwencji, twierdząc, że „praca wyborcza się rozpoczęła”.
Sytuacja i to co się dzieje jest bardzo złe…