Ratujące życie odkrycie dokonane przez naukowców z agencji prasowej Mersin Ihlas

MERSİN (IHA) – Naukowcy z Mersin opracowują podziemny radar, który będzie w stanie wykryć ludzi żyjących w wyniku trzęsień ziemi, osunięć ziemi, lawin, gruzu lub gruzu. Radar może wykrywać sygnały życiowe, takie jak oddech i bicie serca w gruzach na głębokość do 2 metrów oraz ruchy dłoni, ramion, głowy, ramion i nóg na głębokości do 10 metrów, ratując życie. Turcja, kraj dotknięty trzęsieniem ziemi.

Zespół wykładowców z Wydziału Inżynierii Uniwersytetu Mersin (MEU), Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Elektronicznej, podjął działania po masowych ofiarach śmiertelnych i cierpieniach podczas trzęsienia ziemi, które miało miejsce 6 lutego. Wsparcie otrzymał projekt naukowców, którzy rozkładali ręce, aby opracować unikalny na świecie i w Turcji radar do wykrywania życia pod gruzami.

Katedra Inżynierii Elektrycznej i Elektronicznej MEU Członkowie Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Elektronicznej prof. Dr. Kanera Astemira, dr. Wykładowca Hakan Işıker i dr. „Projekt rozwoju radaru do wykrywania i obrazowania gatunków gryzących”, realizowany przez wykładowcę Betüla Yılmaza, rozpoczął się 1 sierpnia. W ramach badań, które potrwają łącznie 12 miesięcy, zespół utworzył „Laboratorium obrazowania śmieci” na Uniwersytecie Mersin i rozpoczął prace nad tworzeniem szczątków z różnych materiałów. Osiągnąwszy pomyślne wyniki swoich badań, naukowcy planują także masową produkcję radaru do użytku na całym świecie, zwłaszcza w Turcji.

„Pod gruzami możemy wykryć oddech, bicie serca, ruchy ramion, głowy i klatki piersiowej”.

Koordynator projektu prof. Dr. Caner Özdemir udzielił informacji dziennikarzom w laboratorium Under Rec Imaging Laboratory. Mówiąc, że od lat pracują nad systemami obrazowania za barierą, Özdemir przypomniał, że najbardziej bolesne zdarzenia miały miejsce podczas dwóch dużych trzęsień ziemi w Kahramanmaras, które miały miejsce 6 lutego. prof. Dr. Özdemir powiedział: „Stworzyliśmy plan, aby być lepiej przygotowanym na podobne wydarzenia i szybko dotrzeć do osób uwięzionych pod gruzami. Treścią naszego projektu jest wykrywanie i fotografowanie za pomocą radaru stworzeń żyjących pod gruzami. „Projekt otrzymał również wsparcie ze strony TÜBİTAK” – powiedział.

„Zwłaszcza w odległości od 20 centymetrów do 2 metrów, gdzie można wykryć życie, na przykład sygnały takie jak oddech i bicie serca, a także w większej odległości, 5-6 metrów, a nawet do 10 metrów, w zależności od charakteru szczątków, ręce” – powiedział Astemir, który stwierdził, że przeprowadzone dotychczas badania dały pozytywne wyniki. i głowy itp.”. Budujemy radar, który będzie w stanie wykryć subtelne ruchy, takie jak ruchy klatki piersiowej. We wstępnych badaniach uzyskaliśmy pozytywne wyniki. Radar, który opracowaliśmy w ramach tego projektu, to radar, który w przypadku katastrofy można szybko wysłać do odpowiednich organizacji, takich jak AFAD, gminy i Czerwony Półksiężyc, i pokaże parametry życiowe osób uwięzionych pod tym urządzeniem. Gruzy. Dlatego zespół ratowniczy może odpowiednio decydować i organizować własne działania. „Uważamy, że to urządzenie jest ważne pod tym względem” – powiedział.

„Uzyskujemy dobre wyniki do kilku metrów”

Zauważając, że w utworzonym przez siebie laboratorium będą przeprowadzać badania właściwości materiałowych gruzu, Özdemir kontynuował: „Mierzymy tutaj właściwości elektryczne materiałów. Wśród tych materiałów znajdują się również materiały specyficzne dla Turcji, takie jak gazobeton , brykiety i cegły. Kiedy już będziemy mieli tutaj dobrą charakterystykę, będziemy pracować nad projektem systemu i urządzenia. Możemy dalej mówić bardziej szczegółowo; w szczególności podparametry, takie jak moc wyjściowa i częstotliwość robocza radar będzie wyraźniejszy. „Na obecnym etapie uzyskujemy dobre wyniki do kilku metrów dzięki wstępnym prototypom, z których korzystaliśmy”.

Podając informacje techniczne na temat radaru, Özdemir powiedział: „To urządzenie jest urządzeniem teledetekcyjnym, więc radar wysyła sygnały elektromagnetyczne, które następnie przedostają się pod gruz. Zapamiętujemy i przetwarzamy sygnał zwrotny. Oceniamy obraz na podstawie sygnału i technik przetwarzania obrazu, aby sprawdzić, czy znajduje się tam jakieś stworzenie. „Próbujemy określić, w jakiej pozycji znajduje się organizm, czy oddycha i jakie wykonuje ruchy. Kiedy pomyślimy o lekkich gruzach budowlanych, mamy do czynienia z radarem, który może pracować na wszelkiego rodzaju materiałach, betonie, cegle, brykiecie, drewnie” – powiedział.

„Nie ma wielu przykładów na świecie”

Zauważając, że na świecie istnieją dwie różne technologie w tej dziedzinie, prof. Dr. Özdemir powiedział: „Jednym z nich są elektroniczne systemy termowizyjne. Obrazowanie termowizyjne wykrywa ciepło ludzkiego ciała całkowicie odbite w gruzach. Inną metodą, nad którą pracujemy, jest transmisja fal elektromagnetycznych. Istnieje kilka przykładowych badań na świecie i w naszym kraju na obrazowaniu za ścianą. Opracowaliśmy obrazowanie za ścianą. Są też radary, ale gruz to bardzo gęste i wymagające środowisko, ponieważ mówimy o stosie bardzo różnych materiałów. Istnieje potrzeba opracować nowy radar penetrujący. Podobne badania można prowadzić w naszym kraju i w innych miejscach grupy, do której należymy. Badania te dopiero się rozpoczynają. Wiele na świecie Nie ma prototypów. Nie ma skomercjalizowanego radaru do obrazowania śmieci. „Istnieją jednak prototypowe urządzenia opracowywane przez firmy lub uniwersytety” – powiedział.

Özdemir podkreślił, że opracowany przez nich prototyp jest prototypem, który będzie później gotowy do masowej produkcji, dodając: „Tak naprawdę nasze wsparcie ze strony TÜBİTAK jest takie samo. Nie będzie to więc prototyp, a produkt na półce. „Wierzymy, że że osiągniemy bardzo pomyślne wyniki i ostatecznie wejdzie on w fazę masowej produkcji, ponieważ stanie się produktem, który będzie można stosować w Turcji i na całym świecie” – powiedział.