To odkrycie, przewidziane w ogólnej teorii względności Einsteina, zostało ostatecznie potwierdzone po tym, jak naukowcy obserwowali wszechświat po Wielkim Wybuchu.
Teoria Einsteina sugeruje, że mogliśmy zobaczyć czasy, gdy odległy wszechświat był znacznie starszy i znacznie wolniejszy niż obecnie. Ale naukowcy nie byli w stanie spojrzeć tak daleko i potwierdzić tej teorii.
Teraz naukowcy wykorzystali jasne kwazary jako rodzaj zegara kosmicznego, co pozwoliło im zmierzyć, kiedy wszechświat był znacznie starszy niż obecnie.
Główny autor nowego badania, Geraint Lewis z University of Sydney, powiedział: „Kiedy patrzymy wstecz na wszechświat ponad 1 miliard lat temu, widzimy, że czas porusza się 5 razy wolniej. „Gdybyś był tam w tym dziecięcym wszechświecie, jedna sekunda wydawałaby się jedną sekundą, ale z naszej pozycji, ponad 12 miliardów lat w przyszłość, ten wczesny czas się porusza”.
Profesor Lewis i inni badacze zebrali dane z 200 kwazarów do badań. Kwazary to wysoce aktywne supermasywne czarne dziury znajdujące się w centrum wczesnych galaktyk. Zapewniają więc niezawodny sposób patrzenia na znacznie młodszy wszechświat.
Poprzedni badacze zrobili to samo z supernowymi lub masywnymi eksplodującymi gwiazdami. Są to użyteczne metody, ale trudne do zaobserwowania na bardzo, bardzo duże odległości we wczesnym wszechświecie. Dostępne dowody są zatem ograniczone tylko do połowy wieku wszechświata.
Teraz, używając kwazarów, naukowcy byli w stanie cofnąć się do czasów, gdy Wszechświat miał 1 miliard lat (tylko 1/10 obecnego wieku).
Profesor Lewis powiedział: „Dzięki Einsteinowi wiemy, że czas i przestrzeń są ze sobą powiązane i że wszechświat rozszerzył się od początku czasu w osobliwości Wielkiego Wybuchu. To rozszerzanie się przestrzeni oznacza, że nasze obserwacje wczesnego Wszechświata muszą wydawać się przebiegać znacznie wolniej niż obecnie. „W tym artykule opieramy się na około 1 miliardzie lat po Wielkim Wybuchu”.
Aby potwierdzić odkrycia, naukowcy przeanalizowali szczegółowe dane ze 190 kwazarów zebrane w ciągu 20 lat. Naukowcy byli w stanie uszeregować „klejnoty kleszczy” każdego kwazara, a następnie je porównać. To ujawniło, że ekspansja i przyspieszenie Wszechświata jest widoczne w danych.
„Dzięki tym doskonałym zestawom danych byliśmy w stanie zmapować tykanie zegarów kwazarów, aby ujawnić efekt rozszerzania się przestrzeni” – powiedział profesor Lewis.
Prace zostały opisane w nowym artykule zatytułowanym „Detecting cosmological time dilation of high-redshift quasars”, opublikowanym w czasopiśmie Nature Astronomy.
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.