Może to brzmieć jak początek filmu katastroficznego, ale wiercenie w komorze magmowej islandzkiego wulkanu może przejść do historii nauki.
W ramach islandzkiego projektu Krafla Magma Testbed (KMT), którego realizacja ma się zakończyć w 2026 r., obejmie wywiercenie odwiertu w komorze magmowej Krafla – wulkanu w północno-wschodniej części kraju.
Jego celem jest wytwarzanie nieograniczonej energii
Komora ta, zlokalizowana 2–3 km od powierzchni, będzie uwalniać nieograniczoną energię geotermalną do zasilania islandzkich domów i budynków.
Chociaż ekstremalna temperatura magmy sięga 1300 stopni Celsjusza, eksperci twierdzą, że magma jest bezpieczna i nie spowoduje kolejnej katastrofalnej erupcji wulkanu w kraju.
Kierownik projektu Björn Þór Guðmundsson, „To będzie pierwsza podróż do wnętrza Ziemi”. On mówi.
Islandia wykorzystuje już energię geotermalną do zasilania swoich turbin i wytwarzania energii elektrycznej.
Elektrownie geotermalne na Islandii działają w odległości 2 km od siebie i pobierają gorącą parę, która jest rozdzielana na wodę w stanie ciekłym i parę za pomocą urządzeń zwanych separatorami. Kopanie głębokich studni.
Para jest następnie przesyłana przez wirujące turbiny w celu wytworzenia energii elektrycznej, która może jednak wychwycić tylko ułamek dostępnej energii.
Co więcej, energia geotermalna pozostaje stosunkowo chłodna w porównaniu z parą wytwarzaną w elektrowni na paliwa kopalne.
Istnieje zainteresowanie energią w wysokich temperaturach
John Eichelberger, wulkanolog z University of Alaska Fairbanks, powiedział:
Te niskie temperatury są wyjątkowo nieefektywne, stąd zainteresowanie tworzeniem supergorącej energii geotermalnej.
Wykorzystanie wysokich temperatur w komorze magmowej może prowadzić do uzyskania potężniejszego źródła energii.
Kluczem do wytwarzania energii z bardzo gorącej energii geotermalnej w pobliżu magmy jest to, że odwierty te są wydajniejsze pod względem produkcji energii niż tradycyjne odwierty. W przypadku tej samej produkcji energii można wykonać jeden odwiert zamiast 10.
Krafla, jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie, wybuchał dziewięć razy w latach 1975–1984 (rok ostatniej erupcji).
Naukowcy wykorzystali wówczas pomiary sejsmiczne, aby zlokalizować komorę magmową Grafli, znajdującą się około 2 km poniżej kaldery. Udało im się to wyśledzić.
Od końca lat 70. XX wieku Grafla posiada elektrownię geotermalną, obsługiwaną przez największe islandzkie przedsiębiorstwo energetyczne Landsvirkjun.
Na miejscu znajdują się 33 odwierty wykorzystujące energię geotermalną, ale żaden nie prowadzi do właściwej komory magmowej.
Jest kilka niewiadomych
Wiercenie na głębokość komory nie jest procesem bardzo trudnym, ponieważ inne firmy na całym świecie podejmowały próby wiercenia na znacznie większych długościach. Największym problemem jest to, co dzieje się z wiertłem po dotarciu do komory magmowej.
W 2009 r. w ramach islandzkiego projektu głębokich wierceń eksperci przypadkowo dokonali wierceń w zbiorniku magmy w Grafla.
Jednak wiercenie musiało zostać przerwane, ponieważ wiertło uderzyło w magmę i spowodowało korozję stali w obudowach studni.
Incydent udowodnił ekspertom, że wiercenie w magmie bez eksplozji jest bezpieczne i możliwe przy użyciu odpowiednich narzędzi.
W 2026 r., kiedy projekt KMT rozpocznie wędrówkę w stronę komory, poziom gruntu będzie znajdować się w pobliżu pierwotnego odwiertu; Ale dotarcie tam może zająć dwa miesiące.
Jeśli się powiedzie, naukowcy będą mogli dodać do komory magmowej czujniki, które będą mogły dokonywać pomiarów ciśnienia i poprawiać przewidywanie erupcji.
Wymaga to jednak opracowania czujników, które wytrzymają intensywne ciepło, ciśnienie i kwasowość magmy.
Uzyskane informacje można zastosować w przypadku innych aktywnych wulkanów na całym świecie, w tym włoskiego „superwulkanu” Campi Flegri.
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.