Mahfi Ekilmes pisze o naszym miejscu w globalnej gospodarce!

Były podsekretarz skarbu Mahfi Egilmes napisał artykuł oceniający obecną pozycję Turcji w gospodarce światowej. Słynny ekonomista udostępnił na swoim blogu artykuł zatytułowany „Nasze miejsce w gospodarce globalnej”.

Znany ekonomista Mahfi Eğilmez napisał na swoim blogu artykuł zatytułowany „Nasze miejsce w gospodarce światowej”.

Artykuł Eğilmeza na ten temat brzmi następująco:

„Nie mamy jeszcze ostatecznych danych za 2023 rok, więc przy określaniu naszego miejsca w globalnej gospodarce musimy posłużyć się danymi za 2022 rok. Uważam, że robiąc to, warto porównać naszą sytuację na koniec 2022 r. z sytuacją w latach 2000 i 2010. W tym celu poniżej przygotowałem wykres wykorzystujący kluczowe wskaźniki ekonomiczne.

Według PKB, dochodu na mieszkańca w cenach bieżących i parytetu siły nabywczej na mieszkańca: W pierwszej dekadzie XXI wieku Turcja oscylowała między 17. a 19. miejscem na 178 krajów pod względem PKB. Nie ma tu żadnej wygranej. Tak naprawdę przejście z 18. na 17. miejsce, a następnie spadnięcie na 19. miejsce to poważna porażka. Podobnym przykładem jest nieliczenie dochodów osobistych w cenach bieżących. Dzieje się tak pomimo bardzo wysokiej inflacji i znajdującego się pod presją kursu USD/TL. Przy obliczaniu PKB w cenach bieżących uwzględnia się towary i usługi w cenach rynkowych. W tym przypadku PKB jest znacznie wyższy. Następnie PKB w TL w cenach bieżących dzieli się przez średnioroczny kurs wymiany USD/TL. Ponieważ kurs ten jest niższy niż powinien wynikać z różnych nacisków, PKB jest wyższy od wartości dolara. Innymi słowy, nasz wysoki PKB wynika z wysokiej inflacji i niskich kursów walut.

Z drugiej strony zauważalny jest znaczny sukces w zakresie dochodu na mieszkańca liczonego za pomocą parytetu siły nabywczej (PPP). Jak można osiągnąć znaczący wzrost dochodu na mieszkańca dzięki PPP, skoro dochód na mieszkańca mierzony jest w cenach bieżących? Jeżeli dochody wzrosły, to dochód na mieszkańca mierzony w cenach bieżących powinien odnieść taki sam sukces. Czy cena nabywanych dóbr spada, ale dochód obliczony przez PPP jest wyższy? Spojrzenie na ceny na rynku wyraźnie pokazuje, że coś takiego nie istnieje. Ceny towarów i usług wchodzących w skład koszyka PPP kalkulowane są w oparciu o niższe ceny liczone przy obliczaniu CPI, a nie w oparciu o ceny brane pod uwagę przy obliczaniu PKB. Tak więc, chociaż wykazano, że TL jest w stanie kupić więcej towarów i usług w stosunku do dolara i innych walut, gdy ten koszyk zostanie przyjęty jako podstawa obliczeń PPP, dochód na mieszkańca według PPP szybko wzrósł w ostatnich latach.

Rozwój: Turcja jest krajem szybko rozwijającym się. Z trzech porównywanych lat najniższy wzrost miał miejsce w 2022 r., a najwyższy. Z drugiej strony warto też zauważyć, że 49 krajów rozwijało się szybciej od siebie, mimo że wyniosło 5,6 proc. Równie ważną kwestią jak tempo wzrostu jest jego jakość. Jakość rozwoju wiąże się z kwestią tego, w jaki sposób rozwój ten wpłynie na gospodarkę kraju. Jeśli wzrost opiera się na produkcji i eksporcie dóbr zaawansowanych technologii, wzrost produkcji oznacza, że ​​wzrost będzie miał korzystne skutki w przyszłości. Jeśli wzrost gospodarczy będzie opierał się na konsumpcji i produkcji dóbr low-tech w oparciu o import, może to oznaczać, że krajowi nie uda się powtórzyć tego wzrostu w kolejnych latach i wzrośnie jego zadłużenie zagraniczne. Ponieważ wzrost Turcji opiera się głównie na kiepskim wzroście jakościowym, skoncentrowanym na konsumpcji, imporcie i budownictwie, nie napawa to zbyt dużymi nadziejami w nadchodzących latach.

Zapalenie: Choć wysoka inflacja, problem tureckiej gospodarki występujący od pięciu dekad, spadła w 2010 r. do wartości jednocyfrowych, do 2022 r. wzrośnie do ponad 70 proc., co sprawi, że kraj ten będzie trzecim najgorszym wskaźnikiem inflacji w kraju. Z drugiej strony Turcja tak naprawdę nie walczy z inflacją, chociaż ogłoszono kilka programów. Ponieważ walka z inflacją wymaga szeregu działań podnoszących stopy procentowe i podatki oraz ograniczających popyt (konsumpcję). Działania te prowadzą do spowolnienia wzrostu gospodarczego i wzrostu bezrobocia. Turecki polityk woli posunąć się jak najdalej, godząc się na wysoką inflację, niż podejmując działania, które będą go kosztować głosy.

Bezrobocie: Stopa bezrobocia długotrwałego w Turcji utrzymuje się na poziomie około 7–8 procent, po raz pierwszy wzrastając wraz z kryzysem w 2001 r. i osiągając 10 procent. Jedną z głównych przeszkód w walce z inflacją jest obawa, że ​​walka spowoduje wzrost bezrobocia. Dla Turcji naprawdę liczy się tzw. szeroka stopa bezrobocia, która obejmuje osoby bezrobotne, ale nie pasujące do kanałów poszukiwania pracy. Wskaźnik ten faktycznie pokazuje nam, że bezrobocie przekracza 20 procent.

Deficyt na rachunku bieżącym: Turcja jest krajem z deficytem oszczędności (deficytem obrotów bieżących), ponieważ posiada niewystarczające oszczędności krajowe i nie może znacznie ograniczyć inwestycji, dążąc do wysokiego wzrostu. Deficyt obrotów bieżących od kilku lat rośnie. Zwiększa to zadłużenie zagraniczne kraju.

Dlaczego jesteśmy w takim stanie? Od błędnych praktyk polityki gospodarczej po nieakceptację błędów, od irracjonalnych decyzji po lichwę, od błędnych systemów podatkowych po wadliwe praktyki promocyjne, aż po spadającą jakość na tle nauki. Edukacja. Wśród tych powodów najważniejsza jest stopniowa utrata zasady praworządności. Turcja zajmuje 117. miejsce na 142 kraje, z Danią na szczycie i Wenezuelą na dole. Chiny, o których mówi się, że „przyciągają zagraniczny kapitał nawet bez prawa”, wyprzedzają nas o 20 miejsc.

Nawet kapitał krajowy, a co dopiero zagraniczny, nie może należycie inwestować w kraju, w którym praworządność jest daleko w rankingach.

Podsumowanie i wnioski: Patrząc na powyższą tabelę, można stwierdzić, że jedyną poprawą sytuacji gospodarczej w Turcji w ciągu ostatnich 23 lat jest dochód na mieszkańca mierzony PPP. Niestety to tylko złudzenie cenowe.