Dominacja języka angielskiego w środowisku akademickim: dlaczego powinniśmy używać innych języków w nauce?

Według Instytutu Cervantesa, hiszpańskim posługuje się około 600 milionów ludzi na całym świecie. Często mówi się, że w środowisku naukowym język hiszpański jest najczęściej używanym i rozumianym językiem.^[1]

Jednak miliony ludzi władających tym językiem nie wystarczy, aby zyskać autorytet językowy w akademii. Wzmocnienie edukacji językowej wymaga ciągłych wysiłków wielu organizacji i ekspertów na poziomie naukowym, politycznym i kulturalnym.

Społeczność naukowa powinna porozumiewać się w jak największej liczbie języków!

Według niektórych szacunków 98% badań naukowych publikowanych jest w języku angielskim, chociaż tylko 18% świata posługuje się tym językiem.^{[2], [3]} Jeśli celem jest zapewnienie społecznościom badań naukowych bez żadnych barier, powoduje to konieczność publikowania w innych językach.

Znaczenie posługiwania się w nauce więcej niż jednym językiem często podkreślają publiczne komunikaty i oświadczenia wydawane przez wiele organizacji, które zajmują znaczące miejsce w oczach społeczeństwa. Organy te obejmują Europejską Kartę Naukowca, Inicjatywę Helsińską na rzecz Różnorodności, Zalecenie UNESCO w sprawie otwartej nauki, Białą Księgę na temat różnorodności OPERAS, Forum Ameryki Łacińskiej w sprawie oceny badań, Porozumienie COARA w sprawie oceny badań zreformowanych oraz 5. Deklaracja Rady Ministerialnej . Istnieją organizacje takie jak Kraje Iberoamerykańskie.^{[4], [5], [6], [7], [8], [9], [10]} Wszystkie te firmy są zgodne co do jednego: Wartość komunikacji naukowej dla wszystkich języków!^[11]

Badania mające wartość społeczną na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym, jak podano na końcu niniejszych ogłoszeń; Wydawana jest zawsze w języku innym niż angielski. Mają one wpływ gospodarczy, społeczny i kulturowy na obszary, na których są uwalniane; Ponieważ wiedza naukowa krąży, jest ona filtrowana przez ekspertów spoza akademii, na przykład komentatorów nauki. Dzięki temu osiąga się szerszą kulturę dzielenia się wiedzą.

Rosnąca różnorodność umożliwia nauczycielom mówiącym tym samym językiem lub znającym i rozumiejącym wiele języków prowadzenie płynnych rozmów. Na przykład w regionie iberoamerykańskim osoba mówiąca po hiszpańsku może zrozumieć portugalski i odwrotnie.^[12] Dlatego obie strony podzielają to samo stanowisko naukowe. Innym przykładem takiej sytuacji jest Hiszpania, w której obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy.

Nie powinno być żadnych hierarchii ani klasyfikacji!

Często badania publikowane w języku innym niż angielski uznawane są za drugorzędne. Jakość wykonanej pracy nie jest brana pod uwagę.

To szkodliwe nastawienie ignoruje pracę osób zaangażowanych w tę pracę, zwłaszcza w naukach humanistycznych i społecznych. Głęboko podważa także zdolność globalnej społeczności akademickiej do dzielenia się wiedzą ze społeczeństwem.

Społeczność naukowa musi zachować i chronić wielojęzyczność, aby badania były dostępne dla tych, którzy ich potrzebują. Jeśli nie uda się osiągnąć tego celu, akademia nie będzie w stanie stworzyć i pielęgnować społeczności, do której się zwraca. Dlatego musimy pracować skrupulatnie, metodycznie i stale w każdym języku, jakim dysponujemy.

Logistyka na rzecz wzmacniania różnorodności językowej w nauce

Doprowadzenie języka do władzy w środowisku akademickim to złożony proces. Nie dzieje się to samoistnie i wymaga starannej koordynacji i planowania. Oprócz wysiłków polityków, dyplomacji naukowej i badaczy, wysiłki muszą podjąć także instytucje publiczne i prywatne, media i inne wydawnictwa kulturalne.^[13]

Elementy te muszą współdziałać w harmonii, jak pokazał projekt ES CIENCIA hiszpańskiej Krajowej Rady ds. Badań Naukowych, którego celem jest zjednoczenie wysiłków w dziedzinie nauki i polityki.

Dorobek akademicki i modele sztucznej inteligencji: nowe wyzwanie

Globalne środowisko akademickie zmienia się w wyniku transformacji cyfrowej i pojawienia się nowych modeli otwartego dostępu. Ważną rolę w zrozumieniu tej zmiany odegrają badania nad wydawcami publikującymi treści naukowe w językach innych niż angielski. Ale jedno jest jasne: Zapewnienie widoczności treści naukowych opracowanych w określonym języku i umożliwienie ich przeszukiwania w Internecie ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia siły tego języka.

Przejście w kierunku otwartego dostępu do książek akademickich, zwłaszcza w branży wydawniczej komercyjnej, dopiero się rozpoczęło. Również w Hiszpanii 80% książek naukowych publikowanych jest w celach komercyjnych.^[14] Dokładne zrozumienie publikowania w Internecie umożliwi zaprojektowanie polityk i modeli uwzględniających różne sposoby rozpowszechniania badań naukowych, w tym w językach lokalnych i innych. Zastosowanie szerszej gamy języków w wydawnictwach książkowych sprawi, że wysiłki wydawców mające na celu udostępnienie badań osobom, dla których angielski nie jest rodzimym językiem, będą bardziej widoczne.

Innym ważnym aspektem jest łatwe udostępnianie publikacji, zbiorów danych i innych niewerbalnych wyników badań; Wymaga wsparcia naukowego i technicznego. To samo dotyczy rozwoju korpusu nauki w języku hiszpańskim i innych językach, ponieważ przyczyni się to do rozwoju generatywnej sztucznej inteligencji.

Jeśli systemy sztucznej inteligencji nie będą obejmować treści naukowych zróżnicowanych językowo, systemy te będą rozpowszechniać informacje niekompletne, stronnicze lub fałszywe: w przygotowanym w ubiegłym roku przez hiszpański rząd raporcie na temat państwa hiszpańskiego i innych języków urzędowych wspomniano o 90% tekstów. Sztuczna inteligencja wykorzystywana do szkoleń jest napisana w języku angielskim.^[15]

Potrzebne kursy terminologiczne

Badania z zakresu terminologii są bardzo ważne, aby zapobiec używaniu nagłych, niejasnych stylów lub niezrozumiałego żargonu w dziedzinie nauki. Ponadto jakość tłumaczeń wykonywanych przez ludzi i maszyny może zapewnić ogromne korzyści w nauczaniu języków, indeksowaniu i porządkowaniu dużych ilości dokumentów.

Obecnie nauka słownictwa hiszpańskiego jest prowadzona dzięki przetwarzaniu dużych zbiorów językowych przez badaczy sztucznej inteligencji w ramach projektu Teresia, będącego wspólnym przedsięwzięciem koordynowanym przez Hiszpańską Krajową Radę ds. Badań Naukowych.^[16] Jednak wdrożenie takiego programu w Hiszpanii udało się osiągnąć po 15-letnim procesie pełnym wzlotów i upadków.

Z drugiej strony Kraj Basków, Katalonia i Galicja również aktywnie i systematycznie pracowały nad swoimi własnymi językami. Nie tylko traktował terminologię jako kwestię polityki języka publicznego, ale pozostał wierny utrwalonym schematom leksykalnym.

Problem wielojęzyczności jest problemem globalnym!

Potrzeba większej różnorodności dotyczy całego regionu iberoamerykańskiego. Koordynuje się tutaj wysiłki na rzecz promowania języka hiszpańskiego i portugalskiego, w szczególności przez Sekretariat Iberoamerykański i Meksykańską Narodową Radę ds. Humanistyki, Nauki i Technologii.^{[17], [18]}

Choć wynika to z pilnej potrzeby, nie należy zaniedbywać innych języków lokalnych i urzędowych w regionie, próbując promować dwa najczęściej używane języki w regionie. Jak wykazały badania przeprowadzone w Hiszpanii, odgrywają one rolę w wytwarzaniu wiedzy i stanowią narzędzie transferu wiedzy naukowej.

Każdy kraj ma swoją wyjątkową rolę w promowaniu większej różnorodności językowej w komunikacji naukowej. Jeśli się powiedzie, siła języków iberyjskich, a co za tym idzie wszystkich języków, nie będzie zdana na łaskę tak zwanych okazjonalnych prób akademickich. Sukces ten zostanie raczej osiągnięty w wyniku zaangażowania społeczności naukowych w kulturę dzielenia się wiedzą.