Dlaczego stabilizacja gospodarki jest tak trudna?

W obecnym scenariuszu, aby obniżyć inflację, musimy nosić bolesne stopy procentowe.

Powracając od czerwca do tradycyjnej polityki, turecka gospodarka po raz kolejny podjęła próbę przywrócenia równowagi.

Podwyższono stopę procentową z 8,5 proc. do 40 proc., a po tych działaniach nastąpiła normalizacja banków, zwłaszcza KKM. Tymczasem perspektywa ratingu Turcji została podniesiona o dwa stopnie do pozytywnej dla jednej agencji i o jeden stopień do pozytywnej w przypadku drugiej, podczas gdy wynik CDS stopniowo spadał z 700 do 300. Wszystko to przede wszystkim poprawiło zewnętrzne warunki finansowe.

Zostały one przyjęte jako właściwe kroki w celu przywrócenia zaufania do instytucji gospodarczych, zwłaszcza CBRT. Z drugiej strony każdy członek społeczeństwa bardzo dobrze rozumie, na czym polegał wzrost stóp procentowych przez ostatnie dwa lata.

Odsetki zwiększające wewnętrzne koszty finansów, jeśli są źle zarządzane, mogą prowadzić do hiperinflacji. Bolesne koszty inflacji – jak przekonaliśmy się – mogą być bardzo kosztowne, szczególnie dla osób o stałych dochodach.

Szczerze mówiąc, w sytuacji, w której się znaleźliśmy, musimy w ogóle znieść bolesną receptę odsetek, aby ograniczyć inflację. Tym razem zarządzanie gospodarcze chce podzielić się nią możliwie równo wśród wszystkich interesariuszy społeczeństwa. Ale czy to możliwe? Oczywiście, zobaczymy i przeanalizujemy, gdy już tego doświadczymy… Przed nami długi proces inflacyjny, który jeszcze się nie rozpoczął, a rozpocznie się w drugiej połowie 2024 roku.

Czy możemy powiedzieć, że do czasu rozpoczęcia procesu inflacyjnego były to dobre dni? Czy należy dyskutować o zasadach zarządzania gospodarką? Kiedy otrzymamy wyniki?

Mogę powiedzieć, że zgadzam się z obecną polityką prowadzoną przez administrację gospodarczą… Muszę jednak przyznać, że nadchodzące dni będą bardzo niepokojące. Nie trzeba być pesymistą, aby to dostrzec, ale trzeba być realistą.

Jak widać z perspektywy globalnej, żaden bank centralny na świecie nie ma magicznej różdżki. Nie ma magicznej różdżki, a banki centralne nie są wyłącznie odpowiedzialne za ograniczanie inflacji.

Co więcej, Turcja ma pewne wady, jeśli chodzi o ograniczanie inflacji na początku 2024 r.; Najważniejszym z nich jest to, jak szkodliwe dla płacy minimalnej i jej najbliższych pracowników, czyli grupy osób o stałym dochodzie, będzie dalsze cierpienie z powodu kompromisu inflacyjnego. Jeśli zacznę od pierwszego kompromisu; Mogę udzielić bardzo prostej odpowiedzi na to pytanie w następujący sposób.

Najpierw przyjrzyjmy się procentowemu wzrostowi między Twoim wynagrodzeniem w 2020 r. a obecnym stanem oraz ile razy wzrosły wydatki, które możesz pokryć z tego wynagrodzenia, od tego czasu do chwili obecnej. Mówiąc prościej, jaki procent tego, na co Cię stać w 2020 roku lub na co cię stać, np. czynsz i inne wydatki, może pokryć twoje obecne wynagrodzenie?

Tak, słyszę twoją odpowiedź. Jak widać, podczas gdy wzrost wynagrodzeń jest dodatni w ujęciu procentowym, odsetek środków utrzymania spadł do wartości ujemnej. Jest znany pod swoim słynnym odpowiednikiem jako „koszt utrzymania”. Jak widać, handel po stronie instrumentów o stałym dochodzie jest świetny!

Przejdźmy do oczekiwanej sytuacji; Sprawa podwyżki płacy minimalnej rozpoczyna się dziś i zostanie rozstrzygnięta na czterech sesjach w tym miesiącu. Naturalnie debata jest duża… przede wszystkim debaty na temat organizowania jej raz w roku. Ponieważ planowana raz do roku podwyżka znacznie zakłóciła wcześniejsze obliczenia podwyżek.

Według najnowszego punktu podwyżka wyniesie ponad 50 proc. Z drugiej strony kolejną kwestią porządku dziennego jest to, że przedział wynagrodzeń w pobliżu sześćdziesięciu procent płacy minimalnej również powinien zostać podniesiony w tych stawkach…

Choć panuje powszechne przekonanie, że osoby, które mają trudności z zarobkiem, dostaną podwyżkę; Na ten temat toczy się ogólnoświatowa debata. Większa podwyżka spowoduje wyższą inflację…

Z drugiej strony innym wymiarem tej debaty jest to, na ile sektor realny wytwarzający produkty pracochłonne i o niskiej wartości dodanej jest w stanie wytrzymać te wzrosty… Tak, niestety w naszym kraju znaczna liczba sektorów realnych przedsiębiorstwa zajmują się średnio-niską technologią i produkcją pracochłonną.

Dlatego też najważniejszymi konkurentami eksportu tego typu produktów na rynki zagraniczne są takie kraje jak Bangladesz i Wietnam, w których płaca minimalna jest bardzo niska, co oznacza, że ​​mają przewagę konkurencyjną pod względem kosztowym. Oczywiście to, w jaki sposób wzrost eksportu wpłynie na saldo rezerw i obrotów bieżących, to już inna złożona kwestia. Kolejnym problemem są rosnące koszty zadłużenia segmentu w połączeniu z dotkliwym niedoborem kapitału obrotowego.

Tego typu przedsiębiorstwa są wyłączone ze świadczeń państwa w postaci selektywnych kredytów eksportowych i inwestycyjnych; Wydaje się to sporym obciążeniem zarówno pod względem rosnących nakładów, jak i kosztów finansowych… Tak więc, jak wspomniałem powyżej, bądźmy realistami: w tym trudnym okresie istnieje formuła, która może uszczęśliwić obie sekcje jednocześnie. Lub osobno – to znaczy pracownik i pracodawca niestety nie mogli się dowiedzieć.

Myślę zatem, że można śmiało powiedzieć, że w tym kontekście zrezygnujemy z pewnego rozwoju. Na koniec, jeśli dojdę do tego, ile wynosi ta „pewna kwota”; Chciałbym tam przypomnieć Państwu ważne oświadczenie Prezydenta CBRT Erkana złożone na spotkaniu ISO: „Robiąc swoje, jeśli z jakiegoś powodu trzy „świadomość, akceptacja, popularność” nie działają, jesteśmy zdecydowani umieścić inflacja na tej ścieżce wysokim kosztem.”

Krótko mówiąc, im bardziej wszyscy interesariusze społeczeństwa wierzą w politykę gospodarczą, tym niższe mamy oczekiwania inflacyjne w tym przejściowym okresie, tym niższy jest koszt.

Pytania do przemyślenia

1- Czy podczas gdy ludzie umierają w Gazie, możemy powiedzieć, że ludzkość żyje?

2-Wiara dzieci w Palestynie umarła, czy mogą przetrwać same?

3- Czy ludzkość może odzyskać swoją godność?