BTo pytanie było tematem mojego niedzielnego postu. Nie dałem odpowiedzi, ale wymieniłem pewne różnice między tu i tam. Krótko mówiąc, uniwersytet tutaj nie był prowadzony jak uniwersytet, raczej był prowadzony jak biuro rządowe, w którym nasi przyjaciele byli mianowani i otrzymywali stopnie naukowe i pensje. Tak było zarządzane, bo tak miało być.
Czym różni się rektor od dyrektora liceum? Uczy też innych. „Ale czy nie powinniśmy oczekiwać innowacji, odkryć, badań od uniwersytetu?” Będziemy się temu sprzeciwiać. Znajdą się ludzie, którzy powiedzą: „Ty też kochanie…” Co za nowość! Co za odkrycie! Czy nie chcemy publikacji w czasopismach indeksowanych? Niech opublikuje, niech weźmie tytuł. Jeśli nie ma innej miary do mierzenia nauki… Co ważniejsze, gdy nie ma instytucji, nie ma miary. Kiedy nie ma tradycji instytucjonalizacji instytucji! co się stanie? Rodzą się trzeciorzędne komercyjne „czasopisma naukowe”. W jakiś sposób są recenzowani i dostają się do indeksu, a także dostają pieniądze z publikacji, które otrzymują od autorów i uniwersytetów. Te czasopisma są w Turcji; Pewnie w Indiach też. Najczęściej publikowanymi byli tureccy „naukowcy”. Na szczęście tym oszustwom zapobiegły niektóre zasady wprowadzone niedawno przez YÖK. Teraz brany jest pod uwagę także „impact factor” czasopism.
Żadnego odkrycia, żadnej nauki!
Wiele lat temu, kiedy przygotowywaliśmy program studiów doktoranckich, nasz znajomy powiedział: „Chłopaki, bądźmy obiektywni. Kto z nas odkrył nowe informacje! Zaprotestował, a ja powiedziałem: „Mów za siebie!” Pamiętam, jak wyjeżdżałem. Lata minęły. Chyba nie mam racji… Na naszych uczelniach nauka to cyrk, w którym można zdobyć jakieś tytuły. Być może jest tyle uniwersytetów, ile palców naszej dłoni. Jak dotąd nie dokonali żadnych nowych odkryć.
Tak, dla „eksploracji”. Ponieważ nauka jest odkryciem, bez odkrycia nie ma nauki.
A jednak widzimy absurdalne przeszkody, takie jak przejście naukowca na emeryturę w wieku 67 lat, fizyk niezdolny do zajmowania się biologią, a chemik niezdolny do zajmowania się fizyką lub filozofią nauki. Pamiętaj, że najbardziej palącym problemem w Bosforze jest sukcesja emerytowanych instruktorów.
Niestety, te zasady i ograniczenia nie są całkowicie niepotrzebne w obecnych warunkach. Aby otworzyć nowy wydział lub wydział, wymagana jest określona liczba członków wydziału. Niektóre uczelnie (?) również podeszły do tego z łatwością; Pokazali to profesorowi medycyny w Departamencie Meteorologii. Cóż, co powinien zrobić YÖK? Poprosił ich, aby przestali. W końcu nauka staje się nauką nie z powodu tych ograniczeń ani z powodu tych absurdalnych kanonów.
Nauka kolumnowa
Krytykuje Vidiviti i pyta: „No i co z tego?” Pytanie nie może pozostać bez odpowiedzi. Oczywiście najpierw wszyscy musimy dowiedzieć się, czym jest uniwersytet, badania i nauka. Przyjmujemy za pewnik, że nauka tworzy nową wiedzę, odkrywa nową wiedzę, a uniwersytet jest miejscem tej produkcji. Dlaczego nie możemy strawić? Bo my, bo Turcja, jesteśmy na etapie tego, co George Bazalla nazywa nauką kolonialną. Napisałem to w zeszłym roku. (https://bit.ly/Karar_Koloni_Bilimi) Prace Basalla można znaleźć tutaj: https://bit.ly/Science_Basalla.
Po pierwsze: „Dlaczego nie można tu uprawiać nauki?” Pytaliśmy. Jako powód wskazaliśmy dziwne praktyki i tabu. A potem dodajemy notatkę: sankcje i procedury nie są całkowicie nieuzasadnione. Nauka jest środkiem ostrożności przeciwko intelektualistom, którzy kręcą się po uniwersytecie. Ale jako produkt uboczny bariery te niszczą naukę i uniwersytet. To jest jak narkotyk, który zabija pacjenta. Ponownie przekonaliśmy się, że nawet jeśli bariery i praktyki, które krytykujemy, zostaną usunięte, nauki nie da się osiągnąć. Może wtedy nawet lepiej. To jest chore i śmiertelne. Ale lek zabija pacjenta, przynajmniej nie wyciąga go z łóżka.
Ponownie musimy zapytać, dlaczego? Jego odpowiedź leży w teorii pasalla. Ponieważ sama Turcja nie osiągnęła jeszcze statusu nauki narodowej. Na etapie nauki kolonialnej.
Nie potrzebujemy nauki
A teraz trzecie pytanie: dlaczego Turcja nie jest na etapie nauki kolonialnej, a nie na etapie nauki narodowej? Odpowiedź: Ponieważ nie mamy wielkiej potrzeby nowych wynalazków, nowej wiedzy. Idziesz na uniwersytet i mówisz: „Potrzebujemy rozwiązania tego problemu; Tę kwestię trzeba wyjaśnić, weź ten milion dla siebie i rozlicz się z nami!” Czy kiedykolwiek widziałeś lub słyszałeś, aby składał taką prośbę? Odejdź z firmy Czy kiedykolwiek słyszałeś takie żądanie od agencji rządowych? Nie wiem. Jeśli jest, to bardzo rzadko. Są naukowcy, którzy przygotowują projekty, zabiegają o finansowanie i je otrzymują. Ale to nie są projekty przyciągające popyt, ale projekty napędzające podaż.
Rezultat jest taki: nie mamy problemów, których wymagamy od uniwersytetów i instytutów badawczych. Oni także importują problemy z krajów rozwiniętych naukowo, próbują je rozwiązać iw końcu publikują. Wejście: problem z importem. Dane wyjściowe: Wyeksportowane dane wyjściowe. Oni są dobrymi ludźmi. Najgorsze są publikowane w czasopismach, które startują do indeksu i zarabiają.
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.