We Francji partie lewicowe niespodziewanie wygrały drugą turę przedterminowych wyborów ogłoszonych przez prezydenta Emmanuela Macrona w celu powstrzymania wzrostu skrajnej prawicy. Awans skrajnie prawicowej partii Jedność Narodowa Marine Le Pen, która awansowała w pierwszej turze wyborów, został udaremniony przez taktyczne głosowanie. głosować Więcej mandatów w parlamencie zdobyła lewicowa koalicja utworzona bezpośrednio po deklaracji Nowy Front Ludowy (NFP). Francja pozostaje jednak w politycznym zawieszeniu, ponieważ żadna partia nie ma większości absolutnej. Ponadto Francja przygotowuje się do igrzysk olimpijskich rozpoczynających się 26 lipca w chaotycznym otoczeniu politycznym.
class=”medyanet-inline-adv”>
Kto wygrał, a kto przegrał
– W wyborach o rekordowej frekwencji doszło do dwóch niespodzianek, których nie przewidzieli eksperci i sondaże. Po pierwsze, partia Le Pen RN, która 30 czerwca zajęła pierwsze miejsce w pierwszej turze sondaży, wypadła znacznie poniżej oczekiwań. RN stała się trzecią partią, która zdobyła 142 mandaty w parlamencie. Kandydat tej partii na premiera Jordan Bardella (28 l.) skrytykował partie centroprawicowe i lewicowe za taktyczne głosowanie przeciwko niemu w niektórych okręgach wyborczych.
– Drugą niespodzianką było największe zwycięstwo francuskiej lewicy od czasu, gdy socjalista François Mitterrand został premierem w 1981 roku. Lewicowy sojusz Nowy Front Ludowy wysłał do parlamentu 182 przedstawicieli. „Po pierwszej turze chodzili od drzwi do drzwi i wzywali wyborców do urny” – powiedział Jean-Luc Melenchon, szef skrajnie lewicowej Partii Niezaangażowanych Francji, która zdobyła najwięcej głosów w koalicji.
– Centroprawicowa koalicja Macrona, w tym Partia Odrodzenia, zajęła drugie miejsce i zdobyła 168 mandatów w parlamencie. Stwierdzono, że Maithiri osiągnął lepsze wyniki niż oczekiwano pomimo zmniejszonej liczby parlamentarzystów w parlamencie.
Kto tworzy rząd?
– Według nowej tabeli żadna partia ani koalicja nie byłaby w stanie osiągnąć 289 mandatów wymaganych do uzyskania większości w 577-osobowym parlamencie.
– Po wyborach premier Gabriel Attal, przy wsparciu Macrona, złożył rezygnację ze stanowiska. Macron chciał jednak, aby Attal pozostał na stanowisku „dla stabilności kraju”. Atal może pozostać na stanowisku do końca igrzysk.
class=”medyanet-inline-adv”>
– W lewicowej koalicji na stanowisko premiera prowadzi nazwisko 72-letniego Jean-Luca Mélenchona. Mélenchon, który wcześniej trzykrotnie kandydował na prezydenta, został oskarżony o bycie „ideologiem antyeuropejskim i antysemitą”. Mélenchon obiecuje uznać Palestynę za niepodległe państwo.
Co się potem dzieje?
– Partia Macrona zatrzaskuje drzwi koalicji, twierdząc, że Mélenchon „nie różni się od Marine Le Pen pod względem ekstremizmu”. Jeśli jednak francuski przywódca chce, może powierzyć Mélenchonowi zadanie sformowania rządu lub może spróbować utworzyć rząd z umiarkowanymi socjalistami i Zielonymi w lewicowej koalicji.
„Całkowity specjalista od muzyki. Komunikator. Ewangelista kulinarny. Typowy analityk. Praktyk kawy. Gracz”.