Mecz Amedspor-Stambułspor oglądałem z trybun w towarzystwie tysięcy fanów Amedsporu. Miałem swoje skromne spostrzeżenia na temat turnieju i występu Amedsporu i czuję potrzebę podzielenia się nimi. Ale przed turniejem w Dearbucker miały miejsce ważne wydarzenia wokół turnieju i chciałbym o tym porozmawiać.
*
Ci, którzy uważnie śledzą piłkę nożną, pamiętają, że prezes Tureckiej Federacji Piłki Nożnej (TFF) Ibrahim Hasiosmanoglu powiedział, że zanim zostanie wybrany, obejrzy pierwszy mecz Amedsporu u siebie w Diyarbakir. Kiedy został wybrany, dotrzymał słowa i przybył ze swoją drużyną do Diyarbakir dzień przed meczem. Oczywiście godne pochwały jest dotrzymanie słowa Prezydentowi Federacji. Jednak przybycie Hasiosmanoslu do Tiyarbakir doprowadziło również do rozwoju innych dobrych ruchów, które postępowały ostrożnie.
W ten sposób: Prezydent Federacji Hacıosmanoğlu zgromadził współburmistrzów gminy metropolitalnej Diyarbakır, gubernatora Diyarbakır, izb zawodowych i organizacji pozarządowych. Zapomniana naturalna sytuacja, w której współburmistrzowie gminy metropolitalnej Serra Bucak i Dogan Hatun jedli kolację przy tym samym stole z gubernatorem Diyarbakır Muratem Sorluoglu i przekazywali gorące wiadomości sportowe. Diyarbakir był miastem rządzonym w nadzwyczajnych okolicznościach przez około 8 lat i został zapomniany. Wybrani burmistrzowie zostali zastąpieni przez gubernatorów w roli powierników, a pomiędzy ludnością miasta, otoczeniem biznesowym, organizacjami pozarządowymi i biurokracją rządową utworzono bariery. Na przykład powiernicy unikali grzecznego powitania, nie mówiąc już o siedzeniu przy tym samym stole z politykami opozycji podczas uroczystej kolacji.
Gubernator miasta został zastąpiony wkrótce po tym, jak Serra Bucak i Dogan Hatun zostali wybrani na współburmistrzów gmin metropolitalnych znaczną większością głosów. W tym stanie gubernatorzy zmieniają się od czasu do czasu. Jednak w oczach opinii publicznej sytuacja nowego gubernatora pozostawała wątpliwa. Nowy gubernator Murat Sorluoslu został mianowany powiernikiem gminy metropolitalnej Van. Wybrany w wyborach na burmistrza Trabzonu z partii AK, w ostatnich wyborach samorządowych nie został wybrany. Zamiast tego został mianowany gubernatorem Diyarbakir. To sprawiło, że jego rekord stał się wątpliwy w oczach opinii publicznej. Gubernator, powiernik, polityk, a teraz ponownie gubernator.
Czy ta nominacja oznaczała przygotowania do ponownego mianowania członka zarządu gminy metropolitalnej Tiarbagir? Pytanie to niewątpliwie nie było nierozsądne, a gubernator Sorluoslu posiadał wszelkie niezbędne kwalifikacje, aby zostać powiernikiem.
Dzięki Bogu lub nie, w żadnej gminie w Diyarbakir nie wyznaczono jeszcze żadnego kuratora.
Spotkanie gubernatora, który został powiernikiem, przy tym samym stole ze współburmistrzami miast stworzyło atmosferę optymizmu, czyli atmosferę niewypłacalności, jak powszechnie uważa się za wyraz przeszłości.
Jednakże mieszkańcy Diyarbakir zachowali ostrożność i nie poddali się normalnemu wiatrowi, który nagle wiał pewnej nocy. Skoro wiedzą, że gubernator jest głową wykonawczą państwa, to jeśli nurt polityczny pozwoli mu pełnić funkcję powiernika, potraktuje to jako mandat i wybierze drogę lojalności.
Dobrze jest spotkać się na kolacji i zaznaczyć udział zarówno w Ametzsporze, jak i w sporcie. „To dobrze” – mówią mieszkańcy Diyarbakır. Czy jednak ukryte obietnice wspaniałej i pięknej nocy zostaną zrealizowane w praktyce? Prezes klubu Assis Elalde mówi, że Amedspor zajmuje stanowisko podobne do poprzednich liderów. Czy to stanowisko ma poparcie?
Czy nie jest prawdą, że Amedspor stał się celem rasistowskich ataków z powodu takiej postawy podczas meczów wyjazdowych i czy gubernator i prezes TFF podejmą środki ostrożności, używając klatki piersiowej jako tarczy, aby powstrzymać te ataki? A może stanowisko Amedsporu będzie przeszkadzać? Problem ten rzuca cień na satysfakcję milionów kibiców Ametzsporu z wspaniałego i pięknego wieczoru.
Mieszkańcy Diyarbakir mają doświadczenie polityczne i z ostrożnością przyjmują te posunięcia, a na ich wynik czekają ze spokojem i pogodą ducha.
Cokolwiek stanie się z zespołem w wyniku tego ostrzeżenia, mieszkańcy Diyarbakir nie będą zaskoczeni, ale nie powstrzymają się od okazania swojej reakcji w bardzo skuteczny sposób.
Nieudany proces normalizacji w Ankarze można ująć w kontekście Amedsporu w Diyarbakır, nie uwiarygodniając rasizmu. Czy to możliwe? Odpowiedź na to pytanie poznamy oglądając nadchodzące mecze.
*
Ten poziom czujności jest cenny, ponieważ nabywa się go w ciągu tysięcy doświadczeń i czasu. Ta cenna oszczędność zapobiegła eskalacji kryzysu protokołu, a na 33-tysięcznym stadionie nie doszło do większych protestów.
Incydent, który wywołał kryzys, był następujący: Na krótko przed rozpoczęciem zawodów ujawniono, że zgodnie z protokołem zastępcy burmistrza gminy metropolitalnej Dogan Hatun nie przydzielono mandatu. Kobieta porzuciła protokół i zeszła na dół do fanów. Ponieważ sprzeciwy pozostały bez echa, współprzewodnicząca Serra Bucak i wiceprzewodnicząca partii TEM Saliha Aydeniz bez wahania udały się do Hatun. Z szeregów protokołu opuścili także zastępca CHP Sezgin Tanrıkulu i przedstawiciele organizacji pozarządowych. Podczas gdy Aziz Elaldı i Hacıosmanoğlu oglądali pierwszą połowę meczu z kibicami na przeciwległych trybunach, miejsca zgodnie z protokołem pozostawiono zastępcy partii AK Suna Keboglu, gubernatorowi, wicegubernatorom i części TFF.
Serra przywitała Bucaka wiwatami, gdy ten wylądował wśród fanów, zaciskając pięści i wymachując w stronę ceremonialnych linii.
Dlaczego nazwisko Dogana Hatuna, który poprzedniego wieczoru jadł kolację z urzędnikiem cywilnym miasta, nie zostało ujęte w protokole? Kto przygotował taki protokół i zbudował barykadę przed normalnym wiatrem wiejącym w mieście? Wydarzenie, które w innym mieście mogłoby nie być wielkim wydarzeniem, zostaje rozciągnięte na wszystkie strony, gdy dzieje się w Dearborn. Z tego powodu ktokolwiek sporządził protokół (ogłoszono, że Prowincjonalna Dyrekcja ds. Młodzieży i Sportu Amedspor) powinien był działać bardzo ostrożnie i uważnie rozważyć wszystkie newralgiczne kwestie. Dzięki Bogu, gdyby współkapitanowie i kibice nie wykazali się spokojną postawą, na trybunach szepnęłyby „Buu” i wszyscy wzięliby udział w proteście.
*
Zawsze się mówi, że sportową rywalizację, sportową rywalizację i jeszcze raz sportową postawę należy trzymać z dala od polityki. Jednak głuchy sułtan usłyszał, że tak nie jest. Świadczy o tym fakt, że prezydent Fenerbahçe Ali Koç, który został zaatakowany w Izmirze, stanął po stronie polityków.
Pojawienie się Istanbulsporu na boisku ze sztandarem „Homeland First” ma także charakter polityczny. W ich mniemaniu dadzą kibicom Ametzsporu poczucie patriotyzmu. Nie wiem, czy Istanbulspor wyświetla ten baner podczas innych meczów wyjazdowych. Jednakże przyjście na wyjazdowy mecz drużyny Ametzspor z tym banerem nie różni się niczym od rasistowskich okrzyków, które Ametzspor słyszy na meczach wyjazdowych.
Tak naprawdę oświadczenie wydane po meczu przez trenera Istanbulspor Osmana Zekiego Korkmaza nie odbiegało od treści tego banera. Korgmas, który nie oceniał meczu, przekazał za pośrednictwem Gafara Okhana wiadomość „najpierw ojczyzna”, mówiąc, że bardzo kocha Diyarbakira i w przyszłości sprowadzi swoją rodzinę.
*
Pierwsze 10 minut meczu upłynęło na oglądaniu i próbach zrozumienia kryzysu w protokole przez sekcję prasową.
Nie spudłowałem jednak gola Ametzsporu w 6. minucie. Gol był dobry, ale sędzia zdecydował się na VAR i nie uznał gola z powodu faulu.
Tak naprawdę 20 minut pierwszej połowy upłynęło pod presją Istanbulsporu. Od tego momentu Ametzspor stał się drużyną potrafiącą kontrolować piłkę i rozwijać ataki.
Na początku drugiej połowy Uğur Adem Gezer otrzymał czerwoną kartkę za swoją drugą żółtą kartkę, co zakłóciło 10-osobowy skład Amedsporu.
Emir Khan strzelił pięknego gola w 77. minucie i dał Istanbulsporowi prowadzenie 1:0. Jego niezdarny ruch w kierunku trybun wywołał napięcie i przyniósł mu żółtą kartkę.
Amedspor znalazł znaczącą i skuteczną szansę na zdobycie bramki w dogrywce, ale jeden z ich nowych transferów, Assombalonga, wykorzystał tę pozycję w pełni.
Istanbulspor wygrał mecz 1:0.
Amedspor wystawił 8 nowych zawodników. Było jasne, że mają problem z adaptacją. Jak powiedział trener Ersen Yanel, uporanie się z tym zajmuje trochę czasu. Jednak wytrzymałość na mecze 4-5, której Yanal wymaga od fanów, jest długim i trudnym meczem dla zespołu. Wątpię, czy kibice zniosą, że zespół przegrywa jeszcze 4-5 meczów.
„Fantatyk hardkorowej popkultury. Amatorski entuzjasta internetu. Czytelnik. Irytująco skromny miłośnik kawy”.