Partia Zjednoczenia Narodowego (RN) Marine Le Pen zwyciężyła w pierwszej turze wyborów powszechnych we Francji, zdobywając 33,15% głosów, co stanowi największe zwycięstwo w jej historii. Partia, założona przez księdza Jean-Marie Le Pena w 1972 roku jako Front Narodowy, po raz pierwszy zyskała głos na arenie politycznej w latach 80., ale przez lata była ruchem oscylującym wokół 10%.
Przeszedł poważną transformację
Postrzegana pod przywództwem Le Pen jako partia marginalna wyznająca antysemickie, islamofobiczne, rasistowskie i faszystowskie kodeksy, Unia Narodowa, pomimo swojego 10-procentowego udziału, przeszła poważną transformację pod przewodnictwem Marine Le Pen. Jak więc Marine Le Pen, która uważała, że nazistowska okupacja Europy nie była całkowicie zła, a Holokaust to „drobny szczegół”, „normalizowała” RN, „demonizowaną” przez francuską politykę pod rządami jej ojca? „Podczas II wojny światowej stał się ruchem masowym?
class=”medyanet-inline-adv”>
Eksportował swojego ojca
Marine Le Pen, która przejęła partię po przejściu ojca na emeryturę w 2011 roku, początkowo porzuciła radykalne polityki, takie jak zniesienie kary śmierci, opuszczenie Unii Europejskiej i powrót do franka. W 2015 r. wydalił wszystkich członków, w tym swojego ojca, który ułaskawił Francuzów za współpracę z nazistami podczas II wojny światowej lub publiczne bagatelizowanie Holokaustu.
Partia zmieniła nazwę
Jednym z symbolicznych, ale najważniejszych posunięć Le Pen była zmiana w 2018 roku nazwy Frontu Narodowego na Jedność Narodowa, co przywołuje na myśl faszystowskie korzenie tego ruchu. Następnie rozpoczął się w partii poważny proces odmładzania. Choć większość parlamentarzystów RN ma mniej niż 40 lat, Le Pen przekazała stanowisko kierownicze w 2022 r. 27-letniemu Jordanowi Bardelli. Choć wszystkie te działania zinterpretowano jako „pisanie na nowo” historii partii przez Le Pen, przy urnach wyborczych RN zaczęła przynosić rezultaty.
Mam wyniki z pudełka
W momencie rozpoczęcia przemian w 2011 r. partia nie miała swojej reprezentacji w parlamencie – w 2012 r. było 2 posłów, w 2017 r. 8, w 2022 r. – 89. Tymczasem Marine Le Pen wystąpiła przeciwko Emmanuelowi Macronowi w drugiej turze wyborów prezydenckich w 2017 i 2022 roku. W przeciwieństwie do swojego ojca, który w 2002 r. niespodziewanie przeszedł do drugiej tury, pokonując Jacques’a Chiraca, zdobywając zaledwie 17% głosów, Le Pen w 2022 r. przeszła do drugiej tury, zdobywając 41% głosów.
class=”medyanet-inline-adv”>
Europa także się zmieniła
Oprócz zmiany wizerunku Le Pen i jej pracownicy bawili się wyborcami na francuskiej wsi oraz rosnącymi kosztami życia w terenie i w prawdziwej polityce. Północne regiony kraju, które weszły w proces „deindustrializacji” w związku z przesunięciem linii produkcyjnych z Zachodu na Daleki Wschód, doświadczyły trudności gospodarczych, a ten kontekst odegrał kluczową rolę w powstaniu RN.
Nastroje antyimigracyjne w dalszym ciągu są jednym z głównych tematów rozmów tej partii, jednak zmiana klimatu politycznego w całej Europie w tym kierunku ułatwiła masom wkupienie się w dyskurs o unii narodowej, bez marginalizowania go. Rzeczywiście, zmiana ta była widoczna na całym kontynencie podczas ostatnich wyborów do Parlamentu Europejskiego. Prezydent Francji Macron powiedział w zeszłym roku w wywiadzie, że „miliony ludzi, którzy głosowali na tę partię, nie mogą być przekonani, że jest ona partią faszystowską”.
class=”medyanet-inline-adv”>
Cel wyborczy w 2027 r
Marine Le Pen chce ukoronować dojście partii do władzy, osiągnięte dzięki wieloletniej polityce transformacyjnej. Choć zarówno Macron, jak i francuska lewica wzywały do utworzenia w drugiej turze wyborów przeciwko RN koalicji z trzema kandydatami, szczególnie w południowych regionach kraju, celem francuskiego polityka jest przede wszystkim zapewnienie sobie absolutnej większości w parlamencie. W niedzielę druga tura, a potem o prezydenturę w 2027 roku.
Alarm „Charlie” z Ameryki w Europie
Wojsko amerykańskie podniosło poziom alarmowy ze względu na rosnące zagrożenie bezpieczeństwa w swoich bazach wojskowych w Europie. Ze względu na stan Charliego gracze zostali ostrzeżeni, aby zachowali szczególną ostrożność i nie rzucali się w oczy. Według dwóch urzędników amerykańskich, którzy poinformowali AP, ogólny obraz wyborów we Francji i Wielkiej Brytanii, zbliżających się igrzysk olimpijskich i innych ważnych wydarzeń sportowych, a także toczących się wojen na Ukrainie i w Gazie skutecznie zwiększyły zagrożenie. Status „Charlie”.
class=”medyanet-inline-adv”>
Wydarzenie Tik Tok Kandydat na premiera: Kim jest ten Bardella?
Jeśli w niedzielę w drugiej turze wyborów we Francji Związek Narodowy zdobędzie większość absolutną, nowym premierem kraju zostanie 28-letni lider partii Jordan Bardella.
– Urodzona w 1995 roku w rodzinie o włoskich korzeniach, Bartella dorastała na północnych przedmieściach Paryża, w Seine-Saint-Denis.
– Zainspirowany gwałtownymi zamieszkami na francuskich przedmieściach w 2005 roku, Bartella dołączył do RN w wieku 16 lat.
– Dwa lata później porzucił geografię i zajął się polityką. Po pełnieniu funkcji radnego regionalnego, rzecznika partii i wiceprzewodniczącego, w wieku 23 lat został głównym kandydatem RN w wyborach do Parlamentu Europejskiego (PE) w 2019 r. Został wybrany na przewodniczącego partii w listopadzie 2022 r.
class=”medyanet-inline-adv”>
– Szczególnie wpływowa wśród młodych ludzi Bartella ma 1,7 miliona obserwujących na platformie TikTok.
– Chociaż analitycy polityczni postrzegają Bartellę jako marionetkę Le Pen, wielu postrzega ją jako inspirującą historię od klasy robotniczej po elity francuskiej polityki.
Jaka jest ostateczna doskonała obietnica?
Marine Le Pen stwierdziła, że jej partia „wyeliminowała” Macrona po zwycięstwie w pierwszej turze wyborów we Francji. Jakie zatem plany Le Pen ma na wypadek dojścia jej partii do władzy?
– Polityka imigracyjna zostanie zaostrzona, a obywatelstwo wynikające z urodzenia zostanie zniesione. Zwiększą się bariery w łączeniu rodzin. Usługi medyczne dla nielegalnych imigrantów zostaną ograniczone. Dostęp do świadczeń socjalnych mają wyłącznie obywatele francuscy.
– Osoby posiadające podwójne obywatelstwo nie będą mogły uczestniczyć w „wrażliwych misjach strategicznych”, takich jak bezpieczeństwo.
– Fundusze dla Unii Europejskiej zostaną obcięte nawet o 3 miliardy euro rocznie. Choć wsparcie dla Ukrainy będzie kontynuowane, pomoc wojskowa zostanie obcięta. Oficjalne uznanie Palestyny nie wchodzi w rachubę.
– Kontrowersyjna ustawa Macrona zostanie uchylona, a tradycyjny wiek emerytalny powróci do 62 lat.
Chłopiec Macrona na cel: „Przegrałeś ryzyko”
Partia Zjednoczenie Narodowe (RN) wywołała falę szoku w całym kraju, zajmując pierwsze miejsce w pierwszej turze otwierających wybory powszechne we Francji, zdobywając prawie 34 procent głosów. Chociaż był to pierwszy przypadek, gdy partia skrajnie prawicowa wygrała wybory powszechne, francuska opinia publiczna oskarżyła prezydenta Emmanuela Macrona o odpowiedzialność za to, co się stało.
„Koniec reżimu”
W raporcie magazynu Challenges zatytułowanym „Wybory powszechne 2024: koniec panowania króla Macrona” zauważono, że Macron przyspieszył swój upadek poprzez rozwiązanie Zgromadzenia Narodowego. Francuska gazeta Le Figaro w artykule zatytułowanym „Wybory powszechne: zakład przegrany Macrona” ostrzegała, że „okręgowi wyborczemu” Macrona w centrum grozi zniszczenie. Podobne stanowisko zajęła gazeta „Les Echos”, pisząc, że „skończyła się era obozu politycznego stworzonego przez Macrona”.
Prasa zagraniczna też jest krytyczna
Krytyka w prasie międzynarodowej skupiła się także na Macronie. Amerykańska gazeta Washington Post skomentowała, że „francuscy wyborcy ukarali Macrona”, natomiast hiszpańska gazeta El Pais napisała, że francuski prezydent „zastąpił złoto, przywracając politykę centralną”. Po tym, jak w czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego Macron wyłonił się jako skrajnie prawicowy faworyt, początkowo rozpoczął eksperyment. Głosować Podjął decyzję.
„Całkowity specjalista od muzyki. Komunikator. Ewangelista kulinarny. Typowy analityk. Praktyk kawy. Gracz”.