Kobiety nie mogą po prostu używać swojego panieńskiego nazwiska

Trybunał Konstytucyjny w swoim postanowieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym z dnia 22 lutego 2023 r. stwierdził, że „przyjęcie przez kobietę nazwiska męża po zawarciu małżeństwa nie jest jedyną drogą do nabycia wspólnego nazwiska dla rodziny, a celem jest ochrona i wzmacnianie rodziny powiązania nie mogą być uznane za uzasadnioną przyczynę odmiennego traktowania przewidzianego w ustawie.” Ustawa nr. 4721 postanowiono uchylić zdanie pierwsze art. 187. Kontekst, w którym po ślubie używane jest wyłącznie nazwisko sprzed małżeństwa, narusza zasadę równości, ponieważ nie jest oparte na obiektywnych i rozsądnych podstawach.

„To może mieć negatywny wpływ na dziecko”.

W przedmiotowym projekcie artykułu wskazano na to orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, a w nowym projekcie kobieta może używać tylko jednego ze swoich nazwisk, jeżeli jest to nazwisko własne i nazwisko poprzedniego męża. Nazwiska te poprzedzają nazwisko jej męża. Rozporządzenie zabraniałoby używania samego nazwiska kobiecego, pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W uzasadnieniu przedmiotowego artykułu sytuację tę stwierdza się następująco: „Przy ocenie znaczenia rodziny używanie odrębnych nazwisk matki i ojca może mieć dla dziecka negatywne skutki i jakie nazwisko będzie ono nosić . Użycie staje się osobną dyskusją. Jego wyjaśnienia przykuły uwagę.

„Może wyjść za mąż tylko za osobę poprzedzającą nazwisko męża”

W projekcie uzasadnienia przepisu regulowanego czytamy: „Z zastrzeżeniem uchylenia, stwierdza się, że kobieta w chwili zawarcia związku małżeńskiego przyjmie nazwisko męża, przy czym w pisemnym wniosku może przed nazwiskiem męża podać swoje poprzednie nazwisko. Do zawarcia małżeństwa W związku z tym zamężna kobieta przyjmie nazwisko męża, jeśli zostanie przyjęte, można używać także jej poprzedniego nazwiska. Przyjmuje się, że podstawą społeczeństwa tureckiego jest rodzina w art. 41 używanie odrębnych nazwisk matki i ojca może mieć negatywne konsekwencje dla dziecka, a to, jakie nazwisko dziecko będzie nosić, jest odrębnym tematem dyskusji. Taka sytuacja szkodzi podstawowej jedności społeczeństwa tureckiego ustawa, którą Trybunał Konstytucyjny uchylił, stanowiła, że ​​kobieta wychodząc za mąż powinna przyjąć nazwisko męża, ale jeśli chce, może używać także poprzedniego nazwiska. Jeżeli nazwisko męża zawiera zarówno jej nazwisko, jak i nazwisko poprzedniego męża, może ona użyć tylko jednego z tych nazwisk przed nazwiskiem męża, z którym wychodzi za mąż. Wyjaśniono to w następujący sposób.

Prawo matki do wniesienia pozwu o odrzucenie rodzicielstwa

W 9. Zbiorze Orzecznictwa uregulowany jest także artykuł „Odrzucenie ojcostwa/prawo do sporu” w art. 286 tureckiego kodeksu cywilnego zawarty w art. 14. Jako powód uregulowania tego artykułu podano postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 lipca 2023 r. Zatem przed wydaniem przedmiotowego wyroku Trybunału Konstytucyjnego więź nawiązana między ojcem a dzieckiem może zostać zerwana jedynie w drodze powództwa złożonego przez męża lub dziecko. Sytuację tę określa art. 286 akapit pierwszy tureckiego kodeksu cywilnego w następujący sposób: „Mąż może zaprzeczyć domniemaniu ojcostwa w drodze pozwu o zaprzeczenie ojcostwa, pozew ten wnosi się przeciwko matce i dziecku”. Dlatego matka nie ma prawa wnosić pozwu o zaprzeczenie ojcostwa, nawet jeśli wie, że ojciec widniejący w akcie urodzenia nie jest prawdziwym ojcem. Dlatego matka nie ma prawa wnosić pozwu o zaprzeczenie ojcostwa, nawet jeśli wie, że ojciec widniejący w akcie urodzenia nie jest prawdziwym ojcem.

Artykuł cytowany jako uzasadnienie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego: „Mąż może obalić domniemanie ojcostwa wnosząc pozew o obalenie ojcostwa matki lub ojcostwa dziecka”. Pozew kierowany jest przeciwko innym osobom uprawnionym do wniesienia pozwu. Jest to uporządkowane w następujący sposób.

Planowane jest również wprowadzenie rozporządzenia w ramach nagłówka „Okresy ograniczone” w art. 289 tureckiego kodeksu cywilnego dodanego do art. 15 w 9. zbiorze sądowym. Zatem w obowiązującym prawie „mąż ma obowiązek złożyć sprawę w ciągu roku, (…) od dnia urodzenia i dnia, w którym dowiedział się, że nie jest ojcem lub że matka w czasie ciąży współżyła z innym mężczyzną” . Sprawę należy złożyć w terminie co najmniej roku od dnia osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Wyrażenie „Mąż powinien złożyć sprawę w ciągu roku, (…) od daty urodzenia i od dnia, w którym dowiedział się, że nie jest ojcem lub że matka w czasie ciąży współżyła z innym mężczyzną. . Zostało ono przeformułowane w następujący sposób: „Poczynając od dnia urodzenia, matka składa pozew w ciągu roku od dnia uzyskania przez dziecko pełnoletności”.

Uzasadnienie regulacji zawartej w art. 314 tureckiego kodeksu cywilnego, art. 16 IX zbioru sądowego podano w postanowieniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 lipca 2023 r. W związku z tym „imiona przysposabiających wpisuje się jako imiona matki i ojca w rejestrze stanu cywilnego małoletnich, którzy są wspólnie przysposobieni przez małżonków i którzy nie mają zdolności rozróżnienia”. Wyrażenie: „W przypadku wspólnego przysposobienia nazwiska małżonków adopcyjnych wpisuje się do rejestru cywilnego małoletnich bez możliwości rozróżnienia; W przypadku pojedynczej adopcji imię i nazwisko osoby adoptującej wpisuje się jako imię matki lub ojca. Przepis ten stosuje się do innych osób adoptowanych na ich wniosek. Jest to uporządkowane w następujący sposób.