Rtęć nagromadzona w tuńczyku utrzymuje się

Naukowcy odkryli, że poziom rtęci w tuńczyku utrzymywał się na stałym poziomie w latach 1971–2022. Wyjątkiem był wzrost na północno-zachodnim Pacyfiku pod koniec lat 90-tych; Wzrost ten jest związany ze zwiększoną emisją rtęci wynikającą ze zwiększonego zużycia węgla do produkcji energii w Azji.

Eksperci twierdzą, że starożytna rtęć jest ukryta głęboko w oceanie i unosi się w wodach, w których pływają tuńczyki. Rtęć przedostająca się do ekosystemów morskich przekształca się w swoją najniebezpieczniejszą formę – metylortęć. Gromadzi się w tuńczyku, gdy żeruje na zakażonej ofierze. Ludzie są narażeni na działanie tego pierwiastka podczas jedzenia ryb, jednej z najczęściej spożywanych ryb na świecie.

Rtęć stanowi szczególne zagrożenie dla nienarodzonych niemowląt i małych dzieci, ale powiązano ją z chorobami układu krążenia u dorosłych. Rządy na całym świecie starają się ograniczyć działalność powodującą uwalnianie tej substancji chemicznej do atmosfery. Główne źródła obejmują wydobycie węgla i złota, spalanie węgla, przemysł i przetwarzanie odpadów. Nawet budowa ciała ludzkiego z wypełnieniami amalgamatowymi powoduje uwalnianie agregatów do powietrza.

Aby sprawdzić, czy te działania wpływają na poziom rtęci w tuńczyku, naukowcy przeanalizowali dane z prawie 3000 próbek mięśni tuńczyka złowionego w Oceanie Spokojnym, Atlantyckim i Indyjskim; Razem odpowiadają za 94% światowych połowów tuńczyka.

Inne badania wykazały obniżony poziom rtęci u niektórych gatunków tuńczyka – podaje BTA. „Mamy więcej danych, więcej próbek i szerszy zakres rozmiarów ryb” – stwierdziła główna autorka badania Anais Médeau z francuskiego Krajowego Instytutu Badawczego ds. Zrównoważonego Rozwoju. Naukowcy twierdzą, że stały poziom może być spowodowany emisją sprzed kilkudziesięciu lat lub stuleci.

„Nasze badanie pokazuje, że zmniejszenie poziomu rtęci w tuńczyku będzie wymagało znacznej redukcji emisji rtęci” – stwierdziła współautorka badania Ann Loren. „Nawet przy znacznej redukcji emisji nasze wyniki sugerują, że konieczna jest cierpliwość, zanim zauważymy zmianę poziomu rtęci w tuńczyku”.

READ  „Czy powinniśmy się martwić? Czy powinniśmy się bać?” – BTaber

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *