Uluk Beg otwiera nowe laboratorium w Samarkandzie. Na szefa obserwatorium mianował najpierw Gıyaseddina Cemşida, a następnie Kadızâde Rûmî. Jednak gdy oboje zmarli jeden po drugim, Ali Kusu został mianowany przez Uluka Beya dyrektorem Obserwatorium w Samarkandzie. Ali Kusu ukończył pracę, której żaden z dwóch naukowców nie był w stanie ukończyć. Ukończył dzieło Zîc-i Gürgânî w 1437 roku.
Praca składa się z 4 części: Czas i kalendarz, Trygonometria i astronomia sferyczna, Słońce, Księżyc i planety, Obserwacje gwiazd stałych. We wstępie do dzieła Uluk Beg Ali wychwala Khushu i nazywa go „fersend-i erkumentim” (mój szanowany, szanowany syn). Wykorzystywane od stuleci w badaniach astronomicznych i astrologicznych, dzieło to unieważnia wszystkie tablice astronomiczne (zic) stworzone do tego czasu. W W. Bartholdt mówiąc o tym jij, mówi: „To był ostatni etap nauki osiągnięty aż do wynalezienia teleskopu”. Po zamordowaniu Uluka Bega przez jego syna Abd al-Tifa w 1449 r., dyrekcja Alego Kusu w obserwatorium pozostała bez protektora, a Timuridowie opuścili pałac. Kolejne wojny tronowe całkowicie zniszczyły środowisko pracy naukowej w Samarkandzie. Ali Kusu pod pretekstem pielgrzymki żegna się i wraz z rodziną udaje się na zachód.
W drodze do Mekki na pielgrzymkę zatrzymał się w Tabriz. Tutaj bardzo szanował władcę Akkoyunlu, Uzuna Hasana Kusuzu i przetrzymywał go w Tabriz. Usun wysłał Hasana Ali Kusu jako wysłannika do Fatiha Sultana Mehmeta, aby negocjował pokój z Turkami. Podziwiając wiedzę wybitnego uczonego, Fatih poprosił go, aby pozostał w Stambule.
Kuşçu powiedział, że będzie mógł wykonać tę rozmowę, gdy ambasador zakończy swoją misję i wróci do Tabriz. Po pewnym czasie przyjechał z całą rodziną do Stambułu. Na rozkaz sułtana Mehmeda Zdobywcy Kusu otrzymał prezenty podczas wielkiej ceremonii na granicy osmańsko-Akoyunlu. Ali Qusu, którego zabrał ze sobą na wyprawę przeciwko Uzunowi Hasanowi w 1473 r., po powrocie został mianowany przez Fatiha Fatiha profesorem w madrasie Hagia Sophia. Nominacja ta ożywiła studia astronomiczne i matematyczne w Stambule i nawet naukowcy skorzystali z lekcji Alego Kusu.
Za panowania Mehmeda Zdobywcy Ali Khusu został wyznaczony do zorganizowania programu Madrasy Semaniye wraz z Mollą Khusrevem. Wiadomo, że długość geograficzną Stambułu ustalił na 59 stopni, korygując wcześniej ustaloną wartość 60 stopni, a szerokość geograficzną ustalił na 41 stopni i 14 minut. Stworzył także wykres zegara słonecznego na minarecie meczetu Fatih. Ali Kusu zmarł w Stambule 5 Saban 879 (15 grudnia 1474) w wieku 71 lat. Wśród uczniów, których studiował, sławni byli jego wnuk Mîrim Çelebi i Molla Lutfî. Hertz Batih poślubiła swojego wnuka z jednym z wnuków Ali Kusku. Kiedy Ali Kusu po raz drugi i ostatni przeprowadził się do Stambułu w 1472 roku, mieszkał w mieście przez około dwa lata. Po jego śmierci w jego imieniu utworzono dzielnicę, meczet, medresę i dzielnicę. (nieprzerwany)
„Rozrabiaka. Internetowy ćpuna. Telewizyjny znawca. Fanatyk alkoholu. Praktyk piwa. Oddany myśliciel. Rozwiązuje problemy. Pisarz. Znawca kawy”.