Atatürk przygotowywał jedno z corocznych przemówień inauguracyjnych Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji. Towarzyszyli mu zastępca Sierda Mahmud Nedim i Mahmud Esad Boskert.
Atatürk śpiewał, Mahmud Nedim pisał.
Temat przyszedł do rolnictwa i spraw wiejskich. Atatürk zwraca się do Mahmuda Beya,
„Kto jest panem tej ziemi?” on zapytał.
Mahmud Bey dał swoją doskonałą odpowiedź:
— Jesteś, Pasza.
Atatürk, „NIE!..” Powiedział i kontynuował:
„Władcami tego kraju są rolnicy. Naszym najważniejszym obowiązkiem i celem jest doprowadzenie tureckich rolników do tego poziomu.
I zaczął wspominać lata spędzone jako stolarz w Sofii:
„Pewnego dnia poszedłem do najbardziej eleganckiej cukierni w mieście. To najbardziej elitarna destynacja stolicy Bułgarii.
Bułgarski chłop wszedł przez drzwi. Na nogach miała sandały, a do kolan wełniane opaski. Suknia na jej plecach przypominała haftowane saxir i sepkany naszych Turków z Delyerman.
Usiadł wygodnie przy stole. Minęło dużo czasu, a obsługa nie podeszła do niego. Z ich sytuacji jasno wynikało, że nie lubili tamtejszego rolnika.
W pewnym momencie zawołał jednego ze służących i poprosił, żeby coś przyniósł. Kelner odszedł, ale nic nie przyniósł.
Rolnik długo czekał. Potem postukał palcami w stół; Tahsildar nie przyszedł. Uderzył pięścią, bez problemu. W końcu zaczął mocno uderzać stopą o ziemię.
Przybył szef; Do wieśniaka cichym głosem:
Powiedział coś w stylu: „To miejsce nie jest dla ciebie, wstań i idź”.
W tym momencie rolnik ryknął:
„Co?… Jadę?… Kto mógł mnie stąd usunąć? Który żywi i podtrzymuje tę ojczyznę w czasach pokoju; To ja stoję na pierwszej linii frontu w czasie wojny i bronię ojczyzny. Mam większe niż ktokolwiek inny prawo do siedzenia, jedzenia i picia za moje pieniądze, gdzie chcę. Przynieś mi ciasto!..”
Szef odszedł jak zauroczony, a ciasto wylądowało na stole farmera.
Chcę, żeby tacy byli tureccy wieśniacy i jak w ten sposób uzyskać ich prawa. Ponieważ panem tego kraju jest turecki chłop. Powinien zająć jego miejsce. „
„Całkowity specjalista od muzyki. Komunikator. Ewangelista kulinarny. Typowy analityk. Praktyk kawy. Gracz”.